مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۶۱
یار خواهم که فتنه‌انگیز بود
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸۹
ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر
کمال خجندی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
انسان بمثل آینه باشد بالذات
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۱۱ - القضا و القدر
سرّ قدر از جهانیان پنهان است
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵
سبکروحم بود بار من اندک
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۵۴
دلی کز حسن آن گل، در نظر گلزارها دارد
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۳۵ - «سبوح قدوس رب الملائکة والروح» گفتن جبرئیل و بیهوش شدن ابراهیم خلیل
جمله را از بهر حق قربان نمود
امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۵ - تتبع خواجه
نیست دل اینکه من زار بلاکش دارم
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۲۱۹ - خطاب آمدن به ابراهیم قد صدقت الرؤیا و فدا آمدن به جهت اسماعیلع
بود با خنجر خلیل اندر عتاب
قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۸۹
هرگه که من بزلف وی اندر نگه کنم
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۸۳
هر جا که توئی دین و دل ما آنجاست
صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۶۵ - حکایت
داد درویشی از ره تمهید
وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
می نوش که تا، زندهٔ جاوید شوی
اوحدالدین کرمانی : الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
شمارهٔ ۴۰
فریاد که آن سرو چمن می جنبد
اقبال لاهوری : پیام مشرق
نه من انجام و نی آغاز جویم
نه من انجام و نی آغاز جویم
خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱
نیم شب پی گم کنان در کوی جانان آمدم
وفایی شوشتری : چند مرثیهٔ دیگر
بند هفتم
عشق آن بود، که از تو تویی را به در کند
جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۴
وقتست که باغ را به بار آید گل
اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۷۴ - الاسرار
در نقطهٔ خویشتن مرا مشکلهاست
کمال خجندی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
خط تو که خوانند خط ریحانش