اسیری لاهیجی : ملحقات
شمارهٔ ۶
هرکس که در حریم وصال تو محرم است
ادیب صابر : غزلیات
شمارهٔ ۴۹
به روی توام دل گشاید همی
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۲
هوایی می رسد کز سر گریبان چاک خواهم زد
مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
دی ماه تمام من مه نو می جست
سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟
اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
ایهاالحیران فی وجه الحبیب
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۳
از جور و جفای بی وفا دوست
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۹
ای گل روی تو بهار نشاط
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳۷
گاهی به غم و گهی به شادی
ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
درین چمن که هوار و به اهتراز آورد
نظیری نیشابوری : ترکیبات
شمارهٔ ۳ - این ترکیب بند حین وداع و معاودت از مکه معظمه به هندوستان به طرز عرفای موحد در نعت حضرت سید المرسلین مذیل به اسم ابوالفتح بهادر عبدالرحیم خان بن بیرام خان گفته شده
شب گلابی بر رخم خوابم ز چشم تر زدند
ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۶۶ - جواب از زبان معشوق
ای یاد تو مرهم دل ریش
اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
ای دوست نقاب زلف بگشا
عنصرالمعالی : قابوس‌نامه
باب هفتم: اندر پیشی جستن در سخن‌دانی
ای پسر باید که مردم سخن‌دان و سخن‌گوی بود و از بدان سخن نگاه دارد، اما تو ای پسر سخن راست گوی و دروغ‌گوی مباش و خویشتن براست گفتن معروف کن. تا اگر بضرورت دروغی از تو بشنوند بپذیرند و هر چه گوئی راست گوی، و لیک راست بدروغ ماننده مگوی که دروغ براست ماننده به که راست بدروغ ماننده، که آن دروغ مقبول بود و آن راست نامقبول، پس از راست گفتن نامقبول پرهیز کن، تا چنان نیفتد که مرا با امیر بالسّوار غازی شاپور بن الفضل رحمه الله افتاد:
سعدی : باب هفتم در تأثیر تربیت
حکایت شمارهٔ ۱۸
توانگر زاده‌ای را دیدم بر سر گور پدر نشسته و با درویش بچه‌ای مناظره در پیوسته که صندوق تربت ما سنگین است و کتابه رنگین و فرش رخامانداخته و خشت پیروزه درو به کار برده به گور پدرت چه ماند خشتی دو فراهم آورده و مشتی دو خاک بر آن پاشیده. درویش پسر این بشنید و گفت تا پدرت زیر آن سنگ‌های گران بر خود بجنبیده باشد پدر من به بهشت رسیده باشد.
ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ٣۵ - ایضاً
بنت کرم ابکارها امها
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۷۹
یک روز بپرسید منوچهر ز سالار
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۷۸ - در مدح عز الدین ابو عمران
دبیران را منم استاد و میران را منم قدوه
نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۰۸
یار از رخ خود نقاب بگشود
اهلی شیرازی : ساقینامهٔ رباعی
شمارهٔ ۴۷
ساقی چو بکف جام شرابی گیرد