صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷
دل را به زلف پرچین، تسخیر می‌توان کرد سعدی : باب هشتم در شکر بر عافیت
در سابقهٔ حکم ازل و توفیق خیر
نخست او ارادت به دل در نهاد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۲
اندیشه را رها کن اندر دلش مگیر امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۵۳
ز تند باد جگرها مرا درونه بلرزد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
عمر تو که بر خیره چنان ضایع شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۵۵
لب ترا خط سبز آمد از کمین بیرون بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۶
گفتمش چون بینمت ای نازنین سنایی غزنوی : الباب التاسع فیالحکمة والامثال و مثالب شعراء‌المدّعین ومذّمة‌الاطباء والمنجّمین
فی مثالب شعراء المدّعین
چون ستودی بسی عدولان را کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵
سردمهریهای دوران را تلافی از تبست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۸
در خیال مزن فهم خویش سازتو نیست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۶
چون موم به دست غم زبون باید شد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۳۵
آن خوب را طلب کن، اندر میان حوران امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹۹
فرخنده باد و خرم نوروز شاه عالم سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۲ - گفتار در آفرینش مردم
مگر مردمی خیره دانی همی اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر عطار نیشابوری : پندنامه
در بیان صفت اهل ایمان و در عمل خالص
هرکه باشد اهل ایمان ای عزیز فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۸
بر سر آتش سوزنده نشیمن کردم بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
برآنند خلقی که من می پرستم فضولی : قصاید
شمارهٔ ۴۳
زبان خوشست که توحید حق کند به بیان سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۹
رحل بگذار ای سنایی رطل مالامال کن
غزل شمارهٔ ۵۷
دل را به زلف پرچین، تسخیر می‌توان کرد سعدی : باب هشتم در شکر بر عافیت
در سابقهٔ حکم ازل و توفیق خیر
نخست او ارادت به دل در نهاد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۲
اندیشه را رها کن اندر دلش مگیر امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۵۳
ز تند باد جگرها مرا درونه بلرزد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
عمر تو که بر خیره چنان ضایع شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳۵۵
لب ترا خط سبز آمد از کمین بیرون بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۶
گفتمش چون بینمت ای نازنین سنایی غزنوی : الباب التاسع فیالحکمة والامثال و مثالب شعراء‌المدّعین ومذّمة‌الاطباء والمنجّمین
فی مثالب شعراء المدّعین
چون ستودی بسی عدولان را کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵
سردمهریهای دوران را تلافی از تبست بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۸
در خیال مزن فهم خویش سازتو نیست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۶
چون موم به دست غم زبون باید شد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۳۵
آن خوب را طلب کن، اندر میان حوران امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹۹
فرخنده باد و خرم نوروز شاه عالم سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۲ - گفتار در آفرینش مردم
مگر مردمی خیره دانی همی اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۴
آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر عطار نیشابوری : پندنامه
در بیان صفت اهل ایمان و در عمل خالص
هرکه باشد اهل ایمان ای عزیز فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۸
بر سر آتش سوزنده نشیمن کردم بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
برآنند خلقی که من می پرستم فضولی : قصاید
شمارهٔ ۴۳
زبان خوشست که توحید حق کند به بیان سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۹
رحل بگذار ای سنایی رطل مالامال کن
