امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۵
دل مرا چو ز روی تو یاد می آید افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
خوش آن بلبل که بگشایند در گلزار دامش را شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۴
منظور یکی ، یکی است ناظر سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۵
اعرابی را دیدم در حلقه جوهریان بصره که حکایت همیکرد که وقتی در بیابانی راه گم کرده بودم و از زاد معنی چیزی با من نمانده بود و دل بر هلاک نهاده که همی ناگاه کیسهای یافتم پر مروارید هرگز آن ذوق و شادی فراموش نکنم که پنداشتم گندم بریانست باز آن تلخی و نومیدی که معلوم کردم که مرواریدست. محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴
همچو شمعم هست شبها بیرخ آن آفتاب ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۶۴ - حکایت آمدن عرب شترسوار به شهر ری و سؤال اهل شهراز او و احوال کاروان آن عرب
آن عرب آمد به سوی شهر ری ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
آیین زرتشت
چنین گفت در گاتها زردهشت مولوی : دفتر اول
بخش ۹۵ - مضرت تعظیم خلق و انگشتنمای شدن
تن قفص شکل است، تن شد خار جان صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۸۸
جهان را تار و پود هستی از موج خطر باشد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۰۶
دل ز همدردان شود از گریه خالی زودتر سعدی : غزلیات
غزل ۱۱۷
ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
تویی خلاصه ارکان انجم و افلاک مولوی : دفتر اول
بخش ۹۴ - وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن
یک دو پندش داد طوطی پرمذاق مولوی : دفتر اول
بخش ۹۳ - برون انداختن مرد تاجر طوطی را از قفس و پریدن طوطی مرده
بعد از آنش از قفس بیرون فکند انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۰ - ایضا در مدح سلطان سنجر
گر دل و دست بحر و کان باشد مولوی : دفتر اول
بخش ۹۲ - رجوع به حکایت خواجهٔ تاجر
بس دراز است این، حدیث خواجه گو ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۴
رحمت آید با همه مغروری تو نهج البلاغه : خطبه ها
منزلت اهل بیت علیهم السلام
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> يذكر فيها فضائل أهل البيت </strong> عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۵۹ - خبردار شدن لهراسپ از کشتن جهن گوید
چو رستم برفت از در شاه نو نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۲۵ - صفت بزم بهرام در زمستان و ساختن هفت گنبد
روزی از صبح فتح نورانی
شمارهٔ ۹۱۵
دل مرا چو ز روی تو یاد می آید افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹
خوش آن بلبل که بگشایند در گلزار دامش را شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۹۴
منظور یکی ، یکی است ناظر سعدی : باب سوم در فضیلت قناعت
حکایت شمارهٔ ۱۵
اعرابی را دیدم در حلقه جوهریان بصره که حکایت همیکرد که وقتی در بیابانی راه گم کرده بودم و از زاد معنی چیزی با من نمانده بود و دل بر هلاک نهاده که همی ناگاه کیسهای یافتم پر مروارید هرگز آن ذوق و شادی فراموش نکنم که پنداشتم گندم بریانست باز آن تلخی و نومیدی که معلوم کردم که مرواریدست. محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴
همچو شمعم هست شبها بیرخ آن آفتاب ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۶۴ - حکایت آمدن عرب شترسوار به شهر ری و سؤال اهل شهراز او و احوال کاروان آن عرب
آن عرب آمد به سوی شهر ری ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
آیین زرتشت
چنین گفت در گاتها زردهشت مولوی : دفتر اول
بخش ۹۵ - مضرت تعظیم خلق و انگشتنمای شدن
تن قفص شکل است، تن شد خار جان صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۸۸
جهان را تار و پود هستی از موج خطر باشد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۰۶
دل ز همدردان شود از گریه خالی زودتر سعدی : غزلیات
غزل ۱۱۷
ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
تویی خلاصه ارکان انجم و افلاک مولوی : دفتر اول
بخش ۹۴ - وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن
یک دو پندش داد طوطی پرمذاق مولوی : دفتر اول
بخش ۹۳ - برون انداختن مرد تاجر طوطی را از قفس و پریدن طوطی مرده
بعد از آنش از قفس بیرون فکند انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۰ - ایضا در مدح سلطان سنجر
گر دل و دست بحر و کان باشد مولوی : دفتر اول
بخش ۹۲ - رجوع به حکایت خواجهٔ تاجر
بس دراز است این، حدیث خواجه گو ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۴
رحمت آید با همه مغروری تو نهج البلاغه : خطبه ها
منزلت اهل بیت علیهم السلام
<strong> و من خطبة له عليهالسلام </strong> <strong> يذكر فيها فضائل أهل البيت </strong> عثمان مختاری : شهریارنامه
بخش ۵۹ - خبردار شدن لهراسپ از کشتن جهن گوید
چو رستم برفت از در شاه نو نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۲۵ - صفت بزم بهرام در زمستان و ساختن هفت گنبد
روزی از صبح فتح نورانی
