نصرالله منشی : باب الفحص عن امر دمنة
بخش ۱۴ - حکایت زن مرزبان و غلام
مرزبانی بود مذکور، و بهارویه نام زنی داشت چون ماه روی،چون گل عارض و چو سیم ذقن در غایت حسن و زیبایی و جمال و نهایت صلاح و عفاف، اطرافی فراهم و حرکاتی دل پذیر، ملح بسیار و لطف بکمال. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
بگشاد صبح عید ز رخ چون نقاب را فردوسی : جمشید
بخش ۱
گرانمایه جمشید فرزند او مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۷۱
در بگشا کامد خامی دگر نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹۶
مطرب گل دمید در نی دم ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۰۰ - ثروت - زن - کردار
داشت شخصی از همه عالم سه دوست اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۹
روی تو ز حسن لافها زد به جهان صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷
بحر نتواند غبار غم ز دل شستن مرا قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۳۰
گر مرا خار زند آن گل خندان بکشم احمد شاملو : هوای تازه
صبر تلخ
با سکوتی، لبِ من نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
هرگز به سیر گل دل محزون نمی رود نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۶ - اندرز و سوگند دادن مهین بانو شیرین را
چو دهقان دانه در گل پاک ریزد حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳
هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۹
زجوش ناز دندانت در نایاب را ماند میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه نبود سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
آن پری چهره که ما را نگران میدارد یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۲۱
فدایت شوم، ارمان رنج ابراهیم و رحمن مایه تاخیر حرکت شد. غالبا این دو سه روزه قاید تقدیر عنانگیر باشد، و بعون خدائی و فرخ سروش استیفای خدمت حاصل گردد. من هرگز از در صورت قرب اندیشی صحبت نگشته ام، و خدام عالی نیز از در دید و درایت بر این خاکسار نگذشته. اجمالا قبل از ملاقات اگر حرفی دو از گوهر و خوی خود عرضه دارم شنعت عقلی تعلق نگیرد. معایب من بر محاسن رجحان دارد، ولی نه آن عیب که ضرر و زیان آن مایه خلل و زلل کار دیگران باشد، تیمارش با خداست اگر عزت دهد آسوده خواهم زیست و اگر خوار دارد چشم حسرتی باز خواهم کرد. دلم میخواست اولاد من نیز اگر عیبی دارند عاید روزگار خود ایشان باشد. وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
گفتار در نکویی خموشی و عشق
بیا وحشی خموشی تا کی و چند شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
قافقازلی قارداشلار ایله گوروش
ای صفاسین اونودمایان قافقاز
بخش ۱۴ - حکایت زن مرزبان و غلام
مرزبانی بود مذکور، و بهارویه نام زنی داشت چون ماه روی،چون گل عارض و چو سیم ذقن در غایت حسن و زیبایی و جمال و نهایت صلاح و عفاف، اطرافی فراهم و حرکاتی دل پذیر، ملح بسیار و لطف بکمال. امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
بگشاد صبح عید ز رخ چون نقاب را فردوسی : جمشید
بخش ۱
گرانمایه جمشید فرزند او مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۷۱
در بگشا کامد خامی دگر نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۹۶
مطرب گل دمید در نی دم ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۰۰ - ثروت - زن - کردار
داشت شخصی از همه عالم سه دوست اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۹
روی تو ز حسن لافها زد به جهان صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۷
بحر نتواند غبار غم ز دل شستن مرا قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
شبی هرکس به بزم دلستانی جا کند خود را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۳۰
گر مرا خار زند آن گل خندان بکشم احمد شاملو : هوای تازه
صبر تلخ
با سکوتی، لبِ من نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۰
هرگز به سیر گل دل محزون نمی رود نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۶ - اندرز و سوگند دادن مهین بانو شیرین را
چو دهقان دانه در گل پاک ریزد حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳
هر دوست که دم زد ز وفا دشمن شد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۹
زجوش ناز دندانت در نایاب را ماند میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۵
ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه نبود سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱
آن پری چهره که ما را نگران میدارد یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۲۱
فدایت شوم، ارمان رنج ابراهیم و رحمن مایه تاخیر حرکت شد. غالبا این دو سه روزه قاید تقدیر عنانگیر باشد، و بعون خدائی و فرخ سروش استیفای خدمت حاصل گردد. من هرگز از در صورت قرب اندیشی صحبت نگشته ام، و خدام عالی نیز از در دید و درایت بر این خاکسار نگذشته. اجمالا قبل از ملاقات اگر حرفی دو از گوهر و خوی خود عرضه دارم شنعت عقلی تعلق نگیرد. معایب من بر محاسن رجحان دارد، ولی نه آن عیب که ضرر و زیان آن مایه خلل و زلل کار دیگران باشد، تیمارش با خداست اگر عزت دهد آسوده خواهم زیست و اگر خوار دارد چشم حسرتی باز خواهم کرد. دلم میخواست اولاد من نیز اگر عیبی دارند عاید روزگار خود ایشان باشد. وحشی بافقی : فرهاد و شیرین
گفتار در نکویی خموشی و عشق
بیا وحشی خموشی تا کی و چند شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ اشعار ترکی
قافقازلی قارداشلار ایله گوروش
ای صفاسین اونودمایان قافقاز
