طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۷۸
بوسه در آغوش ازان خودکام نتوانم گرفت صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۵۳
ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۹۴
چون زلف دست بر کمر یار یافتم ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۱۱
لسان را سحر در طی لسانست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۳۲۸
تکلف میان دو آزاده مرد رشیدالدین میبدی : ۸۸- سورة الغاشیة- مکیة
النوبة الثانیة
این سوره بیست و شش آیتست، هفتاد و دو کلمه، سیصد و سى حرف. جمله به مکه فرو آمد، آن را مکّى گویند. و درین سوره یک آیت منسوخ است: لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ منسوخ است بآیه سیف. ابى کعب روایت کند از مصطفى (ص) که گفت: «هر که این سوره برخواند اللَّه تعالى در قیامت شمار او آسان کند». عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳
بیا که قبلهٔ ما گوشهٔ خرابات است قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۳
از یار بریدن بسزا وار گزیدن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۵۹
کدام زهره جبین بی نقاب گردیده است؟ مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۸۲
در غربت اگر چه بخت همره نبود عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲
آنکه چندین نقش ازو برخاسته است عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱
قبلهٔ ذرات عالم روی توست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰
عقل مست لعل جان افزای توست ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۲
ماهرویا گه آنست که رخ بنمائی ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٨٣
یا رب چه موجبست که روزی نگفت شاه شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۱۱۵
بسط او از بسط آن سلطان بود سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۹
اول تو حدیث عشق کردی آغاز عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹
عزیزا هر دو عالم سایهٔ توست قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷
ایام بهارست و هوای چمنم نیست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۶ - در هزل گوید
گفت با خواجه یکی روز ازین خوش مردی