شاطرعباس صبوحی : غزلیات
گرفتاران
پدر، خواهد ببرّد زلفکان چون کمندش را
ادیب الممالک : مفردات
شمارهٔ ۱۷
می رسانم به عز عرض حضور
نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۹ - شیخ سعدی فرماید
آنکه بر نسترن از غالیه خالی دارد
سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۲
ای نفس و هوا برده دلت را، جان کو؟
سعدی : غزلیات
غزل ۳۶۸
دل پیش تو و دیده به جای دگرستم
سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۰
ای شیخ کرامت منما رهبر شو
وحشی بافقی : ناظر و منظور
سر آغاز
زهی نام تو سر دیوان هستی
صفایی جندقی : ترکیب ۱۱۴بندی عاشورایی
بند ۷۱
این کشته سر نهاد به دامان کربلا
صفایی جندقی : ترکیب ۱۱۴بندی عاشورایی
بند ۸۷
ای رفته از ازل به مصیبت قضای تو
نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۹ - خلوت ساختن اسکندر با هفت حکیم در آفرینش نخست
مغنی بیار آن ره باستان
نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱ - به نام ایزد بخشاینده
خرد هر کجا گنجی آرد پدید
امیر معزی : قطعات
شمارهٔ ۱۴
شاها قیاس بخت خود از آفتاب گیر
اوحدی مراغه‌ای : منطق‌العشاق
مثنوی
که یار بیوفا با مهر شد جفت
میرداماد : غزلیات
شمارهٔ ۳۵
گفتی که شد دردت فزون صبر است و بس درمان تو
کسایی مروزی : ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت
شمارهٔ ۱۵
هزار آوا همی بر گل سراید
امیر معزی : قطعات
شمارهٔ ۱۶
عزیزکرد مرا در محل عز و قبول
نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۳۸ - وصیت نامه اسکندر
مغنی توئی مرغ ساعت شناس
فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵
ز دو دیده خون فشانم، ز غمت شب جدایی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۷۵
سرو را سرکشی از بار ز بی پروایی است
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۵
دلیل ما شد آن ساقی به دارالعیش میخانه