سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۴
اندک اندک خیلی شود و قطره قطره سیلی گردد یعنی آنان که دست قوت ندارند سنگ خورده نگه دارند تا به وقت فرصت دمار از دماغ ظالم برآرند. فردوسی : پادشاهی بهرام اورمزد
بخش ۲
برو نیز بگذشت سال دراز ملک‌الشعرای بهار : آیینۀ عبرت
بخش اول - از کیومرث تا سربداران
پاسبانا تا به چند این مستی و خواب گران ابوعلی عثمانی : باب ۵۳ تا آخر
بخش ۱۳ - فصل
و قبول دل پیران، مرید را، راست ترین گواهی باشد، سعادت او را و هر که دل پیری از پیران او را، ردّ کرد، آن شومی فرا وی رسد اگرچه دیر برآمده باشد و هرکه حرمت پیر فرو نهد نشان بدبختی برو پیدا شد و البتّه خطا نشود. جمال‌الدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
تا چند کشیم جور عالم من و تو صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۶ - در مدح شاه صفی
ای روی چون بهشت ترا کوثر آینه اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۸۰
همای همت من آنچنان رمید از خلق عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
کی عیب سر زلف بت از کاستن است عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۴۵
شمید و دلش موج بر زد ز جوش سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۰
درین ره ای خضر از خار پا نمی میری محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۵۰ - در نیایش حضرت امیرالمؤمنین و امام المتقین علیه السلام
مه من هر که تو را ناظر و مایل نبود مولوی : دفتر چهارم
بخش ۶ - قصهٔ آن صوفی کی زن خود را بیگانه‌ای بگرفت
صوفی‌یی آمد به سوی خانه روز صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷
از نگاه خشک، منع چشم من انصاف نیست خیام : راز آفرینش [ ۱۵-۱]
رباعی ۸
این بحرِ وجود آمده بیرون ز نهفت، ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۱۳۹ - پرسش آتبین از چگونگی برگزیدن فرارنگ
به سرمستی اندر فرع را چه گفت جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۰۶ - درمدح نصره الدین جهان پهلوان
زهی بنفحه عدل تو زنده جان جهان رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۱۰ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ و نیک دانستهاید و شناخته الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ ایشان که از اندازه در گذشتند از شما، فِی السَّبْتِ در صید کردن روز شنبه فَقُلْنا لَهُمْ گفتیم ما ایشان را کُونُوا قِرَدَةً خاسِئِینَ کپیان گردید خوار و خاموش. مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
آن شیر که او به صید جز شیر نکشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۴
از گلستان نشود غنچه دل باز مرا امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱۲
شبی با ما خیال خویشتن را میهمان گردان
بخش ۵۴
اندک اندک خیلی شود و قطره قطره سیلی گردد یعنی آنان که دست قوت ندارند سنگ خورده نگه دارند تا به وقت فرصت دمار از دماغ ظالم برآرند. فردوسی : پادشاهی بهرام اورمزد
بخش ۲
برو نیز بگذشت سال دراز ملک‌الشعرای بهار : آیینۀ عبرت
بخش اول - از کیومرث تا سربداران
پاسبانا تا به چند این مستی و خواب گران ابوعلی عثمانی : باب ۵۳ تا آخر
بخش ۱۳ - فصل
و قبول دل پیران، مرید را، راست ترین گواهی باشد، سعادت او را و هر که دل پیری از پیران او را، ردّ کرد، آن شومی فرا وی رسد اگرچه دیر برآمده باشد و هرکه حرمت پیر فرو نهد نشان بدبختی برو پیدا شد و البتّه خطا نشود. جمال‌الدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۹۴
تا چند کشیم جور عالم من و تو صائب تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۶ - در مدح شاه صفی
ای روی چون بهشت ترا کوثر آینه اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۸۰
همای همت من آنچنان رمید از خلق عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
کی عیب سر زلف بت از کاستن است عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۴۵
شمید و دلش موج بر زد ز جوش سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۱۰
درین ره ای خضر از خار پا نمی میری محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۵۰ - در نیایش حضرت امیرالمؤمنین و امام المتقین علیه السلام
مه من هر که تو را ناظر و مایل نبود مولوی : دفتر چهارم
بخش ۶ - قصهٔ آن صوفی کی زن خود را بیگانه‌ای بگرفت
صوفی‌یی آمد به سوی خانه روز صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۷
از نگاه خشک، منع چشم من انصاف نیست خیام : راز آفرینش [ ۱۵-۱]
رباعی ۸
این بحرِ وجود آمده بیرون ز نهفت، ایرانشان : کوش‌نامه
بخش ۱۳۹ - پرسش آتبین از چگونگی برگزیدن فرارنگ
به سرمستی اندر فرع را چه گفت جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۰۶ - درمدح نصره الدین جهان پهلوان
زهی بنفحه عدل تو زنده جان جهان رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۱۰ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ و نیک دانستهاید و شناخته الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ ایشان که از اندازه در گذشتند از شما، فِی السَّبْتِ در صید کردن روز شنبه فَقُلْنا لَهُمْ گفتیم ما ایشان را کُونُوا قِرَدَةً خاسِئِینَ کپیان گردید خوار و خاموش. مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۵۶
آن شیر که او به صید جز شیر نکشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۳۴
از گلستان نشود غنچه دل باز مرا امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۱۲
شبی با ما خیال خویشتن را میهمان گردان
