فروغ فرخزاد : عصیان
زندگی
آه ای زندگی منم که هنوز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳۵
از خودی چشم بپوشان اگر اهل دینی صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۵
زنده شد عالمی از خندهٔ جان‌پرور او فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
گفتی که وقت سحر سویت کنم گذری نصرالله منشی : باب القرد و السلحفاة
بخش ۲
در جزیره ای بوزنگان بسیار بودند، و کارداناه نام ملکی داشتند. با مهابت وافر و سیاست کامل و فرمان نافذ و عدل شامل. چون ایام جوانی که بهار عمر و موسم کامرانی است بگذشت ضعف پیری در اطراف پیدا آمد و اثر خویش در قوت ذات و نور بصر شایع گردانید. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۳
بهشت بر مژه تصویر می‌کند مهتاب فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷
زره ز زلف گره گیر بر تن است تو را عطار نیشابوری : باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق
شمارهٔ ۷
چندان که غم تو میشود انبوهم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۴
در دو عالم خدا یکیست یکیست فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
نکویی گرد بادست این که بر من خاک می بارد ناصرخسرو : دیوان اشعار
مسمط
ای گنبد زنگارگون ای پرجنون پرفنون فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
نشاطم می کشد چون از تنم پیکان برون آید حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۱
عتاب تلخ او شیرین کن جانهاست، مستان را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰۲
میبسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۶۷
زاهد از خشکی سبکروحانه بیرون آمدی میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
گوهر خود را هویدا کن کمال این است و بس کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۸
با روی تو شمع را کجا بنشانم؟ نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش هاى والاى انصار
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام فِي مَدْحِ اَلْأَنْصَارِ </strong> هُمْ وَ اَللَّهِ رَبَّوُا اَلْإِسْلاَمَ كَمَا يُرَبَّى اَلْفِلْوُ مَعَ غَنَائِهِمْ بِأَيْدِيهِمُ اَلسِّبَاطِ وَ أَلْسِنَتِهِمُ اَلسِّلاَطِ نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۷
منادیست در آن کو که خون زنده سبیل اقبال لاهوری : پیام مشرق
عجم از نغمه ام آتش بجان است
عجم از نغمه ام آتش بجان است
زندگی
آه ای زندگی منم که هنوز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳۵
از خودی چشم بپوشان اگر اهل دینی صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۵
زنده شد عالمی از خندهٔ جان‌پرور او فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
گفتی که وقت سحر سویت کنم گذری نصرالله منشی : باب القرد و السلحفاة
بخش ۲
در جزیره ای بوزنگان بسیار بودند، و کارداناه نام ملکی داشتند. با مهابت وافر و سیاست کامل و فرمان نافذ و عدل شامل. چون ایام جوانی که بهار عمر و موسم کامرانی است بگذشت ضعف پیری در اطراف پیدا آمد و اثر خویش در قوت ذات و نور بصر شایع گردانید. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۳
بهشت بر مژه تصویر می‌کند مهتاب فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷
زره ز زلف گره گیر بر تن است تو را عطار نیشابوری : باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق
شمارهٔ ۷
چندان که غم تو میشود انبوهم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۴
در دو عالم خدا یکیست یکیست فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
نکویی گرد بادست این که بر من خاک می بارد ناصرخسرو : دیوان اشعار
مسمط
ای گنبد زنگارگون ای پرجنون پرفنون فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
نشاطم می کشد چون از تنم پیکان برون آید حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۴۱
عتاب تلخ او شیرین کن جانهاست، مستان را مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰۲
میبسازد جان و دل را بس عجایب کان صیام صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۶۷
زاهد از خشکی سبکروحانه بیرون آمدی میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶
گوهر خود را هویدا کن کمال این است و بس کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۸
با روی تو شمع را کجا بنشانم؟ نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش هاى والاى انصار
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام فِي مَدْحِ اَلْأَنْصَارِ </strong> هُمْ وَ اَللَّهِ رَبَّوُا اَلْإِسْلاَمَ كَمَا يُرَبَّى اَلْفِلْوُ مَعَ غَنَائِهِمْ بِأَيْدِيهِمُ اَلسِّبَاطِ وَ أَلْسِنَتِهِمُ اَلسِّلاَطِ نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۷
منادیست در آن کو که خون زنده سبیل اقبال لاهوری : پیام مشرق
عجم از نغمه ام آتش بجان است
عجم از نغمه ام آتش بجان است
