فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲
ببزم او سخن از درد من نمی گذرد سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
در عشق نماند دیده را جای امید امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۷
عشق تو هرگزم ز سر نرود فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱۷ - در مدح امیر ابو یعقوب یوسف سپاهسالار گوید
گل بخندید و باغ شد پدرام خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۵۷
خاقانی ازین چرخ سیه کاسهٔ دون اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۱۳
ای ز زلفت عقل در دام آمده مجد همگر : معمیات
شمارهٔ ۱۲
ای داده روزگار درت را به طوع بوس بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵۴
ز پرده آیی اگر از قبای تنگ برون بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶۲
سودیم سراپا و به پایی نرسیدیم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹
خطی کان سرو بالا می‌درآرد خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۴
ز دلت چه داد خواهم که نه داور منی محمود شبستری : گلشن راز
بخش ۱۶ - سال از احوال سالک و نشانهای مرد کامل
مسافر چون بود رهرو کدام است قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴۵
جز گفت و شنود زینت هوش مخواه سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۵
صبر کم گشت و عشق روز افزون فروغ فرخزاد : عصیان
زندگی
آه ای زندگی منم که هنوز صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳۵
از خودی چشم بپوشان اگر اهل دینی صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۸۵
زنده شد عالمی از خندهٔ جان‌پرور او فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۱
گفتی که وقت سحر سویت کنم گذری نصرالله منشی : باب القرد و السلحفاة
بخش ۲
در جزیره ای بوزنگان بسیار بودند، و کارداناه نام ملکی داشتند. با مهابت وافر و سیاست کامل و فرمان نافذ و عدل شامل. چون ایام جوانی که بهار عمر و موسم کامرانی است بگذشت ضعف پیری در اطراف پیدا آمد و اثر خویش در قوت ذات و نور بصر شایع گردانید. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۳
بهشت بر مژه تصویر می‌کند مهتاب