سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۱۲
جهان جود و مروت سپهر فضل و کرم
جویای تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
از سنگ جفایش دل غم پیشه شکست
سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۳۱
پادشاها خواست کردن جانم استقبال تو
امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵ - تتبع مخدوم
من درد زهر هجران در می کشم بیادت
غزالی : رکن اول - در عبادات
بخش ۲۶ - پیدا کردن علاج دل تا حاضر شود
بدان که غفلت دل در نماز از دو سبب بود، یکی از ظاهر بود و یکی از باطن اما آنچه ظاهر بود آن باشد که نماز جایی کند که چیزی می بیند یا می شنود که دل بدان مشغول می باشد و دل تبع چشم و گوش بود علاج وی آن بود که نماز جایی کند که هیچ آواز نشنود و اگر جایی تاریک بود بهتر باشد تا چشم برهم نهد و بیشتر عابدان عبادت را خانه ای ساخته باشند خرد و تاریک که در جای فراخ دل پراکنده تر باشد و این عمر رضی الله عنه هرگه نماز کردی، شمشیر و کتاب و هر قماشی که بودی از پیش برگرفتی، تا بدان چشم مشغول نشود.
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷
چو دست سائلان نبود گلی دامان وسعت را
سوزنی سمرقندی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
یکدسته گلی دارم و عشقی در تاخت
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۴
یا رب بگشا گره ز کار من زار
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲
در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را
جویای تبریزی : قطعات
شمارهٔ ۴
هر قدر خاطرم ز کس رنجد
عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۳۶
شمعم که غذای من ز من خواهد بود
سوزنی سمرقندی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
غازی بکمند زلف شهریرا بست
مفاتیح الجنان : مفاتیح الجنان
اعمال ماه هاى رومى
ما در اینجا به بیان آنچه که در «زادالمعاد» آمده است، اکتفا می کنیم:
الهامی کرمانشاهی : خیابان اول
بخش ۴۹ - آگاهی یافتن بلال پسر طوعه ازحال جناب مسلم و خبر دادن به ابن زیاد
مرآن نیک زن را یکی پور بود
ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۱۰۶ - چکامه
مرد چو باشد بوقت کار هراسان
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۹
تو راکه گفته ندانم که این چنین باشی
میرزا حبیب خراسانی : قصاید
شمارهٔ ۱۴
سخن از گردش قضا و قدر
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
غم روی تو دارد دل، همین بس
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶۲
برآ به بام و رخت همچو شمع خاور کن
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۹
ای دل و هوش و خرد داده به شیطان رجیم