سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۳
چاک پیراهن یار و نظر پاک، یکی است سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۸
چو نیست راه برون آمدن ز میدانت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷۷
کس چون جهد ز گیسوی همچون کمند تو ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۷۷ - ایضاً له
میل کرد آفتاب سوی شمال آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۰
مطرب امشب راه دیگر میزند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۵
چرا با ما چنینی بی عنایت ادیب صابر : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
چون زلف تو بی قرارم از عشقت نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۵
چه باید مرد را، طبع بلند و مشرب نابی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹
ذوقی است که در تیره شبی چون شب مویت سعدی : باب پنجم در رضا
حکایت کرکس با زغن
چنین گفت پیش زغن کرکسی کمالالدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
ترا یک ذره خود پروای ما نیست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۸
بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم شاه نعمتالله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۵۶
عارفانه چو مومن آگاه ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۸
چون کوه گران نمود اصفاهانم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧٧٨
اگر من پنج روزی بالضروره خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱۷ - این قصیدهٔ را مذکورة الاسحار خوانند و در کعبهٔ معظمه انشاد کرده و در وصف مناسک حج و تخلص به مدح ملک الوزرا جمال الدین اصفهانی نموده که تعمیر حرم کرده بود و خواص مکه این قصیدهٔ را به زر نوشتند
صبح حمایل فلکت آهیخت خنجرش ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۴۵ - تغزل
پیمانشکن نگار من آن ترک لشکری نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
تا هوای طوبی قد تو دارد جان ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۹
اگر چه گریه سرشار من، تر کرد دریا را
شمارهٔ ۱۴۳
چاک پیراهن یار و نظر پاک، یکی است سعدی : غزلیات
غزل ۱۴۸
چو نیست راه برون آمدن ز میدانت امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۷۷
کس چون جهد ز گیسوی همچون کمند تو ابوالفرج رونی : قصاید
شمارهٔ ۷۷ - ایضاً له
میل کرد آفتاب سوی شمال آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۰
مطرب امشب راه دیگر میزند جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۵
چرا با ما چنینی بی عنایت ادیب صابر : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
چون زلف تو بی قرارم از عشقت نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۵
چه باید مرد را، طبع بلند و مشرب نابی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۵۹
ذوقی است که در تیره شبی چون شب مویت سعدی : باب پنجم در رضا
حکایت کرکس با زغن
چنین گفت پیش زغن کرکسی کمالالدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
ترا یک ذره خود پروای ما نیست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۸
بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۲
صبحیم چه سود از دل آهی ندمیدیم شاه نعمتالله ولی : مثنویات
شمارهٔ ۵۶
عارفانه چو مومن آگاه ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۸
چون کوه گران نمود اصفاهانم ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٧٧٨
اگر من پنج روزی بالضروره خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۱۷ - این قصیدهٔ را مذکورة الاسحار خوانند و در کعبهٔ معظمه انشاد کرده و در وصف مناسک حج و تخلص به مدح ملک الوزرا جمال الدین اصفهانی نموده که تعمیر حرم کرده بود و خواص مکه این قصیدهٔ را به زر نوشتند
صبح حمایل فلکت آهیخت خنجرش ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۲۴۵ - تغزل
پیمانشکن نگار من آن ترک لشکری نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰
تا هوای طوبی قد تو دارد جان ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۹
اگر چه گریه سرشار من، تر کرد دریا را
