سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۹
ز دل پروانه آهم به لب مأیوس می آید ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۳
دل وصل تو ای مهر گسل میخواهد ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - حلم و کظم غیظ
بدان که ضد غضب، «حلم» است، که عبارت است از اطمینان نفس، به حیثی که قوه غضب به آسانی او را حرکت ندهد و مکاره روزگار او را به زودی مضطرب نگرداند . جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۰
خیال تندخویی با دلم سر می کند بازی حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
از ناز نقش پایت، بر خاک مشکل آید مولوی : دفتر ششم
بخش ۹۴ - آمدن جعفر رضی الله عنه به گرفتن قلعه به تنهایی و مشورت کردن ملک آن قلعه در دفع او و گفتن آن وزیر ملک را کی زنهار تسلیم کن و از جهل تهور مکن کی این مرد میدست و از حق جمعیت عظیم دارد در جان خویش الی آخره
چون که جعفر رفت سوی قلعهیی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۱
هرکو بهشت وصل او امروز باشد حاصلش مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۱۰ - در تفسیر این خبر کی مصطفی صلواتالله علیه فرمود منهومان لا یشبعان طالب الدنیا و طالب العلم کی این علم غیر علم دنیا باید تا دو قسم باشد اما علم دنیا هم دنیا باشد الی آخره و اگر همچنین شود کی طالب الدنیا و طالب الدنیا تکرار بود نه تقسیم مع تقریره
طالب الدنیا و توفیراتها شاه نعمتالله ولی : مفردات
شمارهٔ ۶۶
پادشاهی گر همی خواهی از او حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۸۵۹
ز دل غافلی یار جانی نباشی! سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۴۵
ای وجودت سبب راحت و آسایش خلق ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۹۸
یک سوزن و یک سنجاق بودند بسوزندان آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
شب هجران، نمیدانم ز پی دارد سحر یا نه؟! سیدای نسفی : قصاید
شمارهٔ ۱
زهی از طوطی نطقت مرصع بال گویایی شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۳
تا با غم عشق او هم آواز شدم میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۷۵ - پادشاهی پلاش برادر پیروز
نشاندند بر گاه زرین پلاش انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
خود عهد کسی کسی چنین بگذارد نهج البلاغه : خطبه ها
خودمحورى در قضاوت
<strong> و من كلام له عليهالسلام في ذم اختلاف العلماء في الفتيا </strong> جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۷
بی جلوهٔ روی تو نظر بسته نکوتر حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۳
چندان که گفتم غم با طبیبان
شمارهٔ ۲۳۹
ز دل پروانه آهم به لب مأیوس می آید ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۳
دل وصل تو ای مهر گسل میخواهد ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - حلم و کظم غیظ
بدان که ضد غضب، «حلم» است، که عبارت است از اطمینان نفس، به حیثی که قوه غضب به آسانی او را حرکت ندهد و مکاره روزگار او را به زودی مضطرب نگرداند . جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳۰
خیال تندخویی با دلم سر می کند بازی حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
از ناز نقش پایت، بر خاک مشکل آید مولوی : دفتر ششم
بخش ۹۴ - آمدن جعفر رضی الله عنه به گرفتن قلعه به تنهایی و مشورت کردن ملک آن قلعه در دفع او و گفتن آن وزیر ملک را کی زنهار تسلیم کن و از جهل تهور مکن کی این مرد میدست و از حق جمعیت عظیم دارد در جان خویش الی آخره
چون که جعفر رفت سوی قلعهیی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹۱
هرکو بهشت وصل او امروز باشد حاصلش مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۱۰ - در تفسیر این خبر کی مصطفی صلواتالله علیه فرمود منهومان لا یشبعان طالب الدنیا و طالب العلم کی این علم غیر علم دنیا باید تا دو قسم باشد اما علم دنیا هم دنیا باشد الی آخره و اگر همچنین شود کی طالب الدنیا و طالب الدنیا تکرار بود نه تقسیم مع تقریره
طالب الدنیا و توفیراتها شاه نعمتالله ولی : مفردات
شمارهٔ ۶۶
پادشاهی گر همی خواهی از او حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۸۵۹
ز دل غافلی یار جانی نباشی! سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۴۵
ای وجودت سبب راحت و آسایش خلق ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۹۸
یک سوزن و یک سنجاق بودند بسوزندان آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۷
شب هجران، نمیدانم ز پی دارد سحر یا نه؟! سیدای نسفی : قصاید
شمارهٔ ۱
زهی از طوطی نطقت مرصع بال گویایی شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۳
تا با غم عشق او هم آواز شدم میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۷۵ - پادشاهی پلاش برادر پیروز
نشاندند بر گاه زرین پلاش انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
خود عهد کسی کسی چنین بگذارد نهج البلاغه : خطبه ها
خودمحورى در قضاوت
<strong> و من كلام له عليهالسلام في ذم اختلاف العلماء في الفتيا </strong> جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۷
بی جلوهٔ روی تو نظر بسته نکوتر حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۳
چندان که گفتم غم با طبیبان