جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۶
دلم پردرد و درمانش نباشد فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹
ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۲
در دعوی عشق تو نه آهی، نه فغانی سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۲
موسی علیه السلام قارون را نصیحت کرد که اَحْسَن کما اَحسنَ اللهُ الیکنشنید و عاقبتش شنیدی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۷
ز بس آمد به نزدیکم، چو مژگانش نمی بینم جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۶
در ما فکنده ای چو سر زلف خویش تاب طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۵
کمان طالع ما تیر برنمی تابد فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۲۴
چو آگاه شد شاه کامد پسر میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶
هر طرف از گرد حی با آه و واویلی نشد مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۳۵
گر سر زلف تو بر روی تو جولان نکند ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۹۳
زلف به شانه زنی و طره فشانی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۶۳
دل را ز هوس، محض کدورت مپسند اهلی شیرازی : صنف دوم که زر سفید است و بیش بر است
برگ نهم چهار زر سفید
ای حسن رخ تو نو بهار دل من ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۴۰ - آشوب بغداد
چو ازگشت زمان آلمان و اتریش خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۸۹
الهی به عنایت ازلی تخم هدایت کاشتی، به رسالت پیامبران آب دادی، به یاری و توفیق پروردی بنظر خود بار آوردی. جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۰
ابروست که بر چهرهٔ دلدار بلند است فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۸
ازو پرسید سر آن دهان را من نمی دانم سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
تا بلبل طبع دارد آهنگ غزل مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۱
از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۷
می است چاره غم هوشمند را چه خبر