انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۴
الحق نه دروغ محتشم یاری
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳۸
شوق دیداری ‌که از دل بال حسرت می کشد
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۴
هر چند بود عارض تو در نظرم
قوامی رازی : دیوان اشعار
شمارهٔ ۱۳ - قوامی در حق عمادی گوید
«ای قوامی هر که چون تو نانباست
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۶۲۳
از حال من آگهی تو ای بار خدای
لالایی ها : بخش اول
لالا لالایی مادر میخونه
لالا لالایی
دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۲
تو آن شبرنگ تازی را بمیدان چون برانگیزی
صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۱۶ - مس و چینی
دوش رسیدند به خوان نعم
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶
ساقیا چون جام جمشیدی پر از می میکنی
طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۷۹
تیری که از کمان نگاه تو جسته است
صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۳۳۲ - فرق‌الجمع
بفرق الجمع گرداری تدبر
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۹
بهار آمد بهار آمد بهار مشکبار آمد
ترکی شیرازی : فصل اول - لطیفه‌نگاری‌ها
شمارهٔ ۸۳ - رشک بهشت
صورتت بسکه نازک است و لطیف
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۳۲
هله رفتیم و گرانی ز جمالت بردیم
ملا مسیح پانی پتی : رام و سیتا
بخش ۴۵ - برآمدن سیتا برای گل چیدن و دیدن او آهوی زرین را و فرستادن رام را برای شکار آهوی زرین
به گل چیدن برآمد ناگهان حور
طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۴۸
قدر بی عقلی نمی دانند طفلان، حیف حیف
مولوی : دفتر دوم
بخش ۲۶ - فرمودن والی آن مرد را کی این خاربن را کی نشانده‌ای بر سر راه بر کن
همچو آن شخص درشت خوش‌سخن
فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
مگر بازم دل از زخم جفایی شاد می‌گردد
قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۴
دگر چراغ که در طور حسن روشن شد؟
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۹
زبان تیز دارم همچو الماس