صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۰۷۸
آیینه کی به چهره شبنم فشان رسد
ترانه های کودکانه : بخش اول
پیرمرد مهربون
پیرمرد مهربون، مزرعه داره
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۳
عاشق زوصل عیش مهنا کند همی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵
هوا ابرست، پر کن از شراب ناب کشتی را
مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۰
ای که میجوئی بخوبی همچو لیلی دلبری
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۰۵
هر که ز عشاق گریزان شود
غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۳ - آداب طعام خوردن
بدان که در خوردن سنتهاست، بعضی پیش از خوردن و بعضی پس از خوردن و بعضی در میان خوردن.
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۵۲
هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۴۶
ای دل چو نمی‌نهد سپهرت گردن
امام خمینی : غزلیات
روز وصل
غم مخور، ایّام هجران رو به‏پایان می‏رود
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲۴
دل از من بردی ایدلبر بفن آهسته آهسته
بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
گر بشمشیر جفا پاره کنی سینه ی ما
نظامی گنجوی : شرف نامه
بخش ۲۷ - نشستن اسکندر بر جای دارا
بیا ساقی آن خون رنگین رز
ترانه های کودکانه : بخش اول
دنیای قشنگ
چه دنیای قشنگی
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
به بحر خویش چون موجی تپیدم
به بحر خویش چون موجی تپیدم
ابوعلی عثمانی : باب سوم
بخش ۴ - حال
و از آن جمله حال است. حال نزدیک قوم معنیی است کی بر دل در آید بی آنک ایشانرا اندر وی اثری باشد و کسبی و آن از شادی بود یا از اندوهی یا بسطی یا قبضی یا شوقی یا هیبتی یا جنبشی، احوال عطا بود و مقام کسب و احوال از عین جود بود و مقامات از بذل مجهود و صاحب مقام اندر مقام خویش متمکّن بود و صاحب حال برتر میشود.
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۵
از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی؟!
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۷
در میان دوستان، با این کمال بندگی
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۸
نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زندگی
واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۰
چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی