جمال‌الدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۷
ای عشق چه دردی تو که درمانت نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۹
نگاهبان دو دیده‌ست چشم دلداری جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۶
یا رب فلک برین دل مسکین چه ها نکرد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۴
مکن تو روی چو خورشید خود ز ما پنهان نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹
بر چرخ هلال غره ی ماه است این حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
آوازه ام از رتبه گفتار بلند است ادیب صابر : ترکیبات
شمارهٔ ۲
تا زبرج حوت آهنگ حمل کرد آفتاب شاطرعباس صبوحی : غزلیات
صید غرقه در خون
شوم من گرچه صید غرقه در خون گشتهٔ ترکش شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۱۷ - فی ذم من یتفاخر بتقرب الملوک مع أنه یزعم الانخراط فی سلک أهل السلوک
نان و حلوا چیست، دانی ای پسر؟ فردوسی : رزم کاووس با شاه هاماوران
بخش ۱۲
تهمتن برانگیخت رخش از شتاب اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۰۱ - الاسرار
چون آینه کرد صفّه ای را نقّاش ابن یمین فَرومَدی : ترکیبات
شمارهٔ ١١ - مخمس
تا چند عمر خود به جوانان به سر کنیم سعدی : باب ششم در قناعت
حکایت در مذلت بسیار خوردن
چه آوردم از بصره دانی عجب مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۹۱
جانم به سر زلف مشوش بگذار فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۱
لبت تا شیوة سحر و فسون را مضطرب دارد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
از ساده رخان در تب و تاب است دل ما حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
آموخت چو اشکم روش ره سپری را امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۳۵
چون عاشق صادق شدی ایمن منشین زانک ملا احمد نراقی : باب چهارم
اصلاح میان مردم و فضل و ثواب آن
و ضد این صفت، که اصلاح میان مردمان بوده باشد از معالی صفات و فضایل ملکات است و علامت شرافت نفس و طهارت ذات است و به این سبب، ثواب بسیار، و فضیلت بی شمار به ازای آن در احادیث و اخبار رسیده است. سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند
شمارهٔ ۷
ای عشق چه دردی تو که درمانت نیست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۶۹
نگاهبان دو دیده‌ست چشم دلداری جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۶
یا رب فلک برین دل مسکین چه ها نکرد جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۳۴
مکن تو روی چو خورشید خود ز ما پنهان نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵۹
بر چرخ هلال غره ی ماه است این حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
آوازه ام از رتبه گفتار بلند است ادیب صابر : ترکیبات
شمارهٔ ۲
تا زبرج حوت آهنگ حمل کرد آفتاب شاطرعباس صبوحی : غزلیات
صید غرقه در خون
شوم من گرچه صید غرقه در خون گشتهٔ ترکش شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۱۷ - فی ذم من یتفاخر بتقرب الملوک مع أنه یزعم الانخراط فی سلک أهل السلوک
نان و حلوا چیست، دانی ای پسر؟ فردوسی : رزم کاووس با شاه هاماوران
بخش ۱۲
تهمتن برانگیخت رخش از شتاب اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۰۱ - الاسرار
چون آینه کرد صفّه ای را نقّاش ابن یمین فَرومَدی : ترکیبات
شمارهٔ ١١ - مخمس
تا چند عمر خود به جوانان به سر کنیم سعدی : باب ششم در قناعت
حکایت در مذلت بسیار خوردن
چه آوردم از بصره دانی عجب مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۹۱
جانم به سر زلف مشوش بگذار فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۱
لبت تا شیوة سحر و فسون را مضطرب دارد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
از ساده رخان در تب و تاب است دل ما حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
آموخت چو اشکم روش ره سپری را امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۳۵
چون عاشق صادق شدی ایمن منشین زانک ملا احمد نراقی : باب چهارم
اصلاح میان مردم و فضل و ثواب آن
و ضد این صفت، که اصلاح میان مردمان بوده باشد از معالی صفات و فضایل ملکات است و علامت شرافت نفس و طهارت ذات است و به این سبب، ثواب بسیار، و فضیلت بی شمار به ازای آن در احادیث و اخبار رسیده است. سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
ای آن که تو را شاه و گدا یکسانند
