میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۶۹
عشق آمد و هستی مرا بیشه بسوخت اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
قلندر جره باز سمانها
قلندر جره باز سمانها باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۲۳
ز عشقت آتشی در بوته دیرم ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶
ساقی بیار لعل مذاب رحیق خاص فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
یک عمر به بند آز پا بسته شدیم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
حاصل از ریش وصیه جزء پشمت نیست حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۷
طرب یعقوب من در گوشهٔ بیت الحزن دارد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۱۰
ز سگان کویت ای جان که دهد مرا نشانی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۴
ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۴
نگردد چون کف افسوس هر برگ نهال من؟ سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۵۹
شبی از مجلس مستان برآمد نالهٔ چنگش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹
زلف سیه تو مشک چین است سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۷
مرا گفت دل چون چنین یار داری ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - وقار و طمأنینه
ضد صفت عجله، «وقار» است و آن عبارت است از اطمینان نفس و سکون آن در گفتار و کردار و حرکات و سکنات، هم پیش از آنکه شروع در یکی از آنها کند و هم بعد از آن، تا هر جزئی از آن کار را به موافق فکر و تدبیر به جا آورد قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۸ - در مدح امیرالمومنین علی بن بیطالب صلواة لله علیه
مبال اگرت فزاید زمانه مال و منال ادیب صابر : قطعات
شمارهٔ ۵
بگردان روی دل از فکرت بد فردوسی : داستان هفتخوان اسفندیار
بخش ۱۲
چو تاریکتر شد شب اسفندیار ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۲
مرا زنجیر زلف او بدان سان کرد دیوانه شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۴
عشق است که جان عاشقان زنده از اوست حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۴۱ - تجدید مطلع
به وصفت اگر خامه لب تر نماید
شمارهٔ ۶۹
عشق آمد و هستی مرا بیشه بسوخت اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
قلندر جره باز سمانها
قلندر جره باز سمانها باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۱۲۳
ز عشقت آتشی در بوته دیرم ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۶
ساقی بیار لعل مذاب رحیق خاص فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۸
یک عمر به بند آز پا بسته شدیم ابوالحسن فراهانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
حاصل از ریش وصیه جزء پشمت نیست حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۷
طرب یعقوب من در گوشهٔ بیت الحزن دارد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۱۰
ز سگان کویت ای جان که دهد مرا نشانی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۴۴
ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۴۴۴
نگردد چون کف افسوس هر برگ نهال من؟ سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۵۹
شبی از مجلس مستان برآمد نالهٔ چنگش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۹
زلف سیه تو مشک چین است سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۷
مرا گفت دل چون چنین یار داری ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - وقار و طمأنینه
ضد صفت عجله، «وقار» است و آن عبارت است از اطمینان نفس و سکون آن در گفتار و کردار و حرکات و سکنات، هم پیش از آنکه شروع در یکی از آنها کند و هم بعد از آن، تا هر جزئی از آن کار را به موافق فکر و تدبیر به جا آورد قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱۸ - در مدح امیرالمومنین علی بن بیطالب صلواة لله علیه
مبال اگرت فزاید زمانه مال و منال ادیب صابر : قطعات
شمارهٔ ۵
بگردان روی دل از فکرت بد فردوسی : داستان هفتخوان اسفندیار
بخش ۱۲
چو تاریکتر شد شب اسفندیار ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۲
مرا زنجیر زلف او بدان سان کرد دیوانه شاه نعمتالله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۴
عشق است که جان عاشقان زنده از اوست حزین لاهیجی : قصاید
شمارهٔ ۴۱ - تجدید مطلع
به وصفت اگر خامه لب تر نماید
