کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴
آه که از حال من یب ندانست
عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۶۰
عشق آتشست اَلْعِشقُ اَوَّلُهُ نارٌ وَاَوسَطُهُ نارٌ وَاخِرُهُ نارٌ: انَسَ مِنْ جانِبِ الطّورِ ناراً.. اَی نارُ قَلبِهِ قَدِاحْتَرَقَت سُبُحاتُ وَجهِهِ کانون او دل عاشق و هیزم او وجود عاشق، وَقودُهَا الناسُ. آتش افروز او دلال وناز و غنج معشوق، آنچه عاشق بر در معشوق حاضر شود و یا معشوق بعاشق، در آن برآمدن مراد عشق است نه بر آمدن مراد ایشان اگر او در نظر این دلال ناز و کرشمه بیفزاید او شعله بآسمان رساند و خود لذت او درآنست و اگر این در حضور آن نیاز و عجز و مستمندی نماید او جهانی بگیرد و خراب او درین است و این از کمال اوست که دیدۀ علم جمال این حال نبیند زیرا که در بدایت علم بدو راه نیابد او را منکر گردد و او بدان معذور است زیرا که این تعلق بذوق دارد و او را بدان راه نیست زیرا که او ضروریست نه اکتسابی و او باکتساب حاصل نشود چون بخود حاصل شد محل ضرورت بسوزد، پس این را با او هیچ مناسبتی نبود:
فریدون مشیری : گناه دریا
پرستو
ستاره گم شد و خورشید سر زد
امام سجاد علیه‌السلام : رساله حقوق
حق برادر
و اما حق اخيك فتعلم انه يدك التى تبسطها و ظهرك الذى تلتجى ، اليه و عزك الذى تعتمد عليه و قوتك التى تصول بها فلا تتخذه سلاحا على معصية الله ولا عدة للظلم بحق الله و لاتدع نصرته على نفسه و معونته على عدوه والحول بينه و بين شياطينه و تاءدية النصيحة اليه و الاقبال عليه فى الله ، فان انقاد لربه و احسن الاجابة و الا فليكن الله آثر عندك و اكرم عليك منه
سعدی : غزلیات
غزل ۳۶۶
گو خلق بدانند که من عاشق و مستم
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۷
گر دست رسد روزی در پات سرافشانم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۲
ماه دیدم شد مرا سودای چرخ
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۱
یا راهبا انظر الیٰ مصباح
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۱۱
نالهٔ عجز نوای لب خاموش خودم
ابن حسام خوسفی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳
بالای خوشت به سرو می ماند راست
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۷
توانگری به دل است، ای گدای با صد گنج
اوحدی مراغه‌ای : منطق‌العشاق
غزل
همانا با منت یاری همین بود
وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۳۲۶
من اگر این بار رفتم، رفتم آزارم مکن
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۳۲
هجران خواهی طریق عشاقانست
سعدی : غزلیات
غزل ۶۳۷
ندانم از من خسته جگر چه می‌خواهی
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۰
ای مبارک ز تو صبوح و صباح
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۵
گر دست دوست وار در آری بگردنم
سعدی : غزلیات
غزل ۶۳۶
نشنیده‌ام که ماهی بر سر نهد کلاهی
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۹
ای دل فرو رو در غمش کالصبر مفتاح الفرج
فردوسی : منوچهر
بخش ۵
چنان بد که مهراب روزی پگاه