نهج البلاغه : نامه ها
نامه به فرمانداران در مورد وقت هاى نماز پنجگانه
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى أمراء البلاد في معنى الصلاة </strong> قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۶
آن یار چو ناگاه ببازار برآمد ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۴۳ - هدیهٔ دوست در زندان
حضرت سالار بهر مرغ گرفتار عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۱۳۰
صفات معشوق در ظهور نیاید الا بظهور اضداد آن در عاشق. بدین نسبت عاشق و معشوق یکدیگر را ضدانند و هرگز فراهم نیایند مگر آنکه اوصاف عاشق بپرتو انوار معشوق بسوزد و فانی شود درین مقام ممکن بود که ببقای اوصاف معشوق باقی گردد و مؤید گردد بتأییدات قدسی، روحقدسیش چون این باشد چیز دیگر شود نه این باشد. خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷
این کهنه رباط را که عالم نام است عطار نیشابوری : بخش دوازدهم
الحكایة و التمثیل
شد بر دیوانهٔ آن مرد پاک حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶۹
این منم خود را چنین در دست غم بگذاشته سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱
عنقا بشد و فر هماییش بماند اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۲۲
اهلی ز توفیق بد تبرا میکن رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۶۹
تازیان دوان همی آید اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۱۸
آب حیات کس بجز از جرعه کش نخورد اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۰۶
با قبای آل چون برقی بمیدان تاختی قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۵
جانم از نرگس مخمور تو جاهی دارد هلالی جغتایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶
ای سیم‌ذقن، این چه دهان و چه لبست؟ عطار نیشابوری : آغاز کتاب
در فضیلت ذی النورین رضی الله عنه
اساسی کز حیا ایمان نهادست فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۸
دل بصد عقد بجعد سر زلفت بستم کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴
سواد اعظم آن خال سیاه است ملک‌الشعرای بهار : چهار خطابه
خطابهٔ سوم
به‌به از این عهد دل‌افروز نو کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۸۴
در پای تو دل گرچه زبون افتادست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۷
دلم زیاد نگاهت به شود می آید