نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۸
بر غمزده ای خنده زدم گفت حزین باش رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
نگار من چو تو زیبا نگار بسیار است ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
چشمم ز تو شکر کرد بر بینایی جمالالدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۹۶ - انتظار
دخل عمرم خرج شد در انتظار اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
صیادوشی که دام دل مجلس اوست اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۳۸ - التّوکّل
عشّاق به فضل آشنایان تواند جلال عضد : مفردات
شمارهٔ ۴
انام افضل ایّام و افتخار انام عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۵۲
اگر اقبال و ادبار عشق در مکوّن و ظهور بود دانم که عشق در حال مکون با صولت تر و باقوتتر بود زیرا که کمین گاه او جان عاشق است چون در جان نهان شود درد بیغایت شود و الم بی نهایت گردد و این اقبال عشق است و ادبار عاشق و این حال تا آنگاه بود که عاشق زنده بجان بود و متحرک بارکان بود چون زندهبجانان شود و ازین مرتبه برگذرد آن شود عشق رخت بربندد و این ادبار عشق و اقبال عاشق است: ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
بی روی تو ای رشک گل و طیره باغ عطار نیشابوری : بخش سوم
(۴) حکایت پیر که پسر صاحب جمال داشت
یکی پیری چو ماهی یک پسر داشت الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۸۰ - حاضر نمودن ابن زیاد بد بنیاد اهل بیت پیغمبر
نشست از بر تخت آن زشت کیش قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۹ - در ستایش پادشاه رضوان جایگاه مغفور محمدشاه مبرور طاب ثراه فرماید
دو چشم باز و دوگوشم فراز مانده به راه عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
گفتم چشمم کرد بزلف تو نگاه نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۷
تو می رانی و خاطر با تو ذوق گفتگو دارد ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۲۰۸ - رفتن شیطان نزد هاجر به حیله گری و نومید شدنش
هست چون در امر حق بس مصلحت نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۵
چه باید مرد را، طبع بلند و مشرب نابی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۶۲
ندارد دیده ما طالع نظاره رویی قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۸ - در مدح شجاع السلطنه
بشارت باد بر اهل نشابور قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۴ - در مدح کامران میرزای مرحوم ابن فتحعلی شاه مغفور طابالله ثراه گوید
ز یک غمزه ربوده دل ز من آن ماه سیمینتن
شمارهٔ ۳۴۸
بر غمزده ای خنده زدم گفت حزین باش رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸
نگار من چو تو زیبا نگار بسیار است ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
چشمم ز تو شکر کرد بر بینایی جمالالدین عبدالرزاق : مقطعات
شمارهٔ ۹۶ - انتظار
دخل عمرم خرج شد در انتظار اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
صیادوشی که دام دل مجلس اوست اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۱۳۸ - التّوکّل
عشّاق به فضل آشنایان تواند جلال عضد : مفردات
شمارهٔ ۴
انام افضل ایّام و افتخار انام عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۵۲
اگر اقبال و ادبار عشق در مکوّن و ظهور بود دانم که عشق در حال مکون با صولت تر و باقوتتر بود زیرا که کمین گاه او جان عاشق است چون در جان نهان شود درد بیغایت شود و الم بی نهایت گردد و این اقبال عشق است و ادبار عاشق و این حال تا آنگاه بود که عاشق زنده بجان بود و متحرک بارکان بود چون زندهبجانان شود و ازین مرتبه برگذرد آن شود عشق رخت بربندد و این ادبار عشق و اقبال عاشق است: ادیب صابر : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
بی روی تو ای رشک گل و طیره باغ عطار نیشابوری : بخش سوم
(۴) حکایت پیر که پسر صاحب جمال داشت
یکی پیری چو ماهی یک پسر داشت الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۸۰ - حاضر نمودن ابن زیاد بد بنیاد اهل بیت پیغمبر
نشست از بر تخت آن زشت کیش قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۹ - در ستایش پادشاه رضوان جایگاه مغفور محمدشاه مبرور طاب ثراه فرماید
دو چشم باز و دوگوشم فراز مانده به راه عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
گفتم چشمم کرد بزلف تو نگاه نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۷
تو می رانی و خاطر با تو ذوق گفتگو دارد ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۲۰۸ - رفتن شیطان نزد هاجر به حیله گری و نومید شدنش
هست چون در امر حق بس مصلحت نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۵
چه باید مرد را، طبع بلند و مشرب نابی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۷۶۲
ندارد دیده ما طالع نظاره رویی قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷۸ - در مدح شجاع السلطنه
بشارت باد بر اهل نشابور قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۴ - در مدح کامران میرزای مرحوم ابن فتحعلی شاه مغفور طابالله ثراه گوید
ز یک غمزه ربوده دل ز من آن ماه سیمینتن
