مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۳۰ - افراط و تفریط روزگار
نرسد دست من به چرخ بلند رضاقلی خان هدایت : فردوس در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۵۷ - مظهر علی شاه تونی خراسانی
و هُوَ سُمِّیَ الخلیلُ و سیّدُ الجلیل سید ابراهیم. اصلش از تون و طبس خراسان و در اصفهان تحصیل می‌فرمود و فاضل بود. گویند به کمند جذبهٔ نورعلیشاه اصفهانی مقید شده و دست ارادت در دامانش زده، در اندک وقتی ترقی کلی نمود و به کمال مرتبهٔ حق الیقین رسید. آخر الامر مفقود الخبر و الاثر گردید، چنانکه کس را از بقا و فنای او اطلاعی حاصل نگردید و اهالی سلسله گویند به مرتبهٔ اوتاد و یکی از رجال گردیده است. از اوست: مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۶
بر هر جائیکه سرنهم مسجود او است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۵
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
گفتی که منم ماه نشابور سرا قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۳۵ - نامه سرکار نایب السلطنة العلیه سال اول ورود خراسان
قربان خاکپای مبارکت شوم. فرمان واجب الاذعان مانند وحی ربانی نازل گردید، و فرق غلام فدوی را باوج فرقد رسانید، مضامین قضا آئین آن که مشعر بر تعیین افواج سپاه بود بر مراتب امید دولت خواهان و بیم بدسگالان افزود، حق سبحانه و تعالی سایه آفتاب خسروان را بر مفارق جهانیان پاینده بدارد و پرتو لطف و شعله قهر خدام درگاه آسمان جاه را بر مطیع و عاصی سوزنده تر و فروزنده تر گرداند. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۴
بر من در وصل بسته میدارد دوست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
شک به عدم نیست که او هیچ نیست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
ای پیک مشتاقان بگو این بی دل مشتاق را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۳
بر ما رقم خطا پرستی همه هست قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۷
تا دل بر آتش غم جانانه سوختیم ترکی شیرازی : فصل سوم - سوگواری‌ها
شمارهٔ ۱۶ - زلف گره گشا
خیز ز جای ای پسر، جان و تنم فدای تو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۲
برکان شکر چند مگس را غوغاست اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۴
آصفا، من زر از عسس ببرات سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
در ذمّ مقابح و افعال نکوهیده و منع آن
مبر این زندگی به صدرِ سعیر خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۶
هر زمان آهنگ بیزاریش بین اقبال لاهوری : پیام مشرق
موسیولینن و قیصر ولیم
موسیولینن کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
دست عشق آمد گریبانم گرفت شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۵
عقل مخمور است و مستان را به قاضی می برد کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
ای که منظور و برخود ناظری
شمارهٔ ۳۰ - افراط و تفریط روزگار
نرسد دست من به چرخ بلند رضاقلی خان هدایت : فردوس در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۵۷ - مظهر علی شاه تونی خراسانی
و هُوَ سُمِّیَ الخلیلُ و سیّدُ الجلیل سید ابراهیم. اصلش از تون و طبس خراسان و در اصفهان تحصیل می‌فرمود و فاضل بود. گویند به کمند جذبهٔ نورعلیشاه اصفهانی مقید شده و دست ارادت در دامانش زده، در اندک وقتی ترقی کلی نمود و به کمال مرتبهٔ حق الیقین رسید. آخر الامر مفقود الخبر و الاثر گردید، چنانکه کس را از بقا و فنای او اطلاعی حاصل نگردید و اهالی سلسله گویند به مرتبهٔ اوتاد و یکی از رجال گردیده است. از اوست: مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۶
بر هر جائیکه سرنهم مسجود او است مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۵
پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸
گفتی که منم ماه نشابور سرا قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۳۵ - نامه سرکار نایب السلطنة العلیه سال اول ورود خراسان
قربان خاکپای مبارکت شوم. فرمان واجب الاذعان مانند وحی ربانی نازل گردید، و فرق غلام فدوی را باوج فرقد رسانید، مضامین قضا آئین آن که مشعر بر تعیین افواج سپاه بود بر مراتب امید دولت خواهان و بیم بدسگالان افزود، حق سبحانه و تعالی سایه آفتاب خسروان را بر مفارق جهانیان پاینده بدارد و پرتو لطف و شعله قهر خدام درگاه آسمان جاه را بر مطیع و عاصی سوزنده تر و فروزنده تر گرداند. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۴
بر من در وصل بسته میدارد دوست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴
شک به عدم نیست که او هیچ نیست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
ای پیک مشتاقان بگو این بی دل مشتاق را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۳
بر ما رقم خطا پرستی همه هست قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۷
تا دل بر آتش غم جانانه سوختیم ترکی شیرازی : فصل سوم - سوگواری‌ها
شمارهٔ ۱۶ - زلف گره گشا
خیز ز جای ای پسر، جان و تنم فدای تو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۲
برکان شکر چند مگس را غوغاست اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۴
آصفا، من زر از عسس ببرات سنایی غزنوی : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
در ذمّ مقابح و افعال نکوهیده و منع آن
مبر این زندگی به صدرِ سعیر خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۶
هر زمان آهنگ بیزاریش بین اقبال لاهوری : پیام مشرق
موسیولینن و قیصر ولیم
موسیولینن کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۵۴
دست عشق آمد گریبانم گرفت شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۵
عقل مخمور است و مستان را به قاضی می برد کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
ای که منظور و برخود ناظری
