مجد همگر : قصاید
شمارهٔ ۳۷
کجاست آن صنم سرو قد سیم اندام فضولی : قصاید
شمارهٔ ۶
تا مرا مهر تو در دل رخ تو در نظر است جامی : دفتر سوم
بخش ۱۶ - حکایت هرمز بن کسری و منادی فرمودن وی سپاه را که به کشت کس درمیایید و بریدن گوش آن کس که آن منادی را گوش نکرد
پور کسری که داشت هرمز نام خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۹۹
از زمانه منال خاقانی ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ۵٣ - ایضاً
قیل لی أنت أفضل الناس طرا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰۵
بزن آن پردهٔ نوشین که من از نوش تو مستم یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۳۹ - به نواب ساسان میرزا پسر نواب بهاء الدوله نگاشته
سرکار ساسان را بنده چهرم و زنده مهر، شاگردی خام نگارشم و نوآموزی سرد گزارش. بندگان والا والی سه نامه فرمایش کرده بود اینک نگاشته نیاز فرگاهش افتاد. اگر بنگه آرای سراست مهربانی فرموده به دست خودش چشم گذار آور. چنانچه خرمی بخشای باغ سرکار سردار است، همراه هر که دانی و هر هنگام توانی، بدیشان باز فرست. مگر فر شتاب تو این درنگ دیر آهنگ رهی را چاره فرماید، همین نیاز نامه را نیز بر روی نگارش های سه گانه کشیده، که آن روی را به سرکار ایشان نگاشته ام و گرفت و بخشایش را به مهر و کین سرکارش گذاشته. اگرت پروائی هست همه را از ایشان بستان و برنگار. جاجا به کار خواهد خورد. کوتاهی در فرستادن و نگاشتن روا نیست و از من نیز بیش از این گفتن سزا نه. قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۹
ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۴
ز بیم نرگس مستت پرید رنگ پیاله آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۴
ای باخته نرد دلبری با زهره عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۶۴
کسی کو در تب عشق تو نبض خویشتن گیرد مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - در ستایش یمین الدوله بهرامشاه
ای بت لبت ملیست که آن را خمار نیست ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۳۹ - حکایت دهقان و کشت او
لیک می باید زمین از شوره پاک صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۱۱۴ - غدیریه به بحر جدید
زهی عید همایون سعیدی صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۲۴
لب لعل تو شفای دل بیماران است ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸
کدام زهد و چه تقوی که خالی از خللی غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
ز رشک ست این که در عشق آرزوی مردنم باشد امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۱
سین بِسْم اللهْ خَطِّ سَوادِ مُو، ته سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
بهر روزی آسمان کردست سرگردان مرا خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۹۷ - در مدح رکن الدین محمدبن عبد الرحمن طغان یزک
میر کشور گشای رکن الدین
شمارهٔ ۳۷
کجاست آن صنم سرو قد سیم اندام فضولی : قصاید
شمارهٔ ۶
تا مرا مهر تو در دل رخ تو در نظر است جامی : دفتر سوم
بخش ۱۶ - حکایت هرمز بن کسری و منادی فرمودن وی سپاه را که به کشت کس درمیایید و بریدن گوش آن کس که آن منادی را گوش نکرد
پور کسری که داشت هرمز نام خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۹۹
از زمانه منال خاقانی ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ۵٣ - ایضاً
قیل لی أنت أفضل الناس طرا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰۵
بزن آن پردهٔ نوشین که من از نوش تو مستم یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۳۹ - به نواب ساسان میرزا پسر نواب بهاء الدوله نگاشته
سرکار ساسان را بنده چهرم و زنده مهر، شاگردی خام نگارشم و نوآموزی سرد گزارش. بندگان والا والی سه نامه فرمایش کرده بود اینک نگاشته نیاز فرگاهش افتاد. اگر بنگه آرای سراست مهربانی فرموده به دست خودش چشم گذار آور. چنانچه خرمی بخشای باغ سرکار سردار است، همراه هر که دانی و هر هنگام توانی، بدیشان باز فرست. مگر فر شتاب تو این درنگ دیر آهنگ رهی را چاره فرماید، همین نیاز نامه را نیز بر روی نگارش های سه گانه کشیده، که آن روی را به سرکار ایشان نگاشته ام و گرفت و بخشایش را به مهر و کین سرکارش گذاشته. اگرت پروائی هست همه را از ایشان بستان و برنگار. جاجا به کار خواهد خورد. کوتاهی در فرستادن و نگاشتن روا نیست و از من نیز بیش از این گفتن سزا نه. قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۶۹
ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۴
ز بیم نرگس مستت پرید رنگ پیاله آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۴
ای باخته نرد دلبری با زهره عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۲۶۴
کسی کو در تب عشق تو نبض خویشتن گیرد مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۴۴ - در ستایش یمین الدوله بهرامشاه
ای بت لبت ملیست که آن را خمار نیست ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۱۳۹ - حکایت دهقان و کشت او
لیک می باید زمین از شوره پاک صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۱۱۴ - غدیریه به بحر جدید
زهی عید همایون سعیدی صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۲۴
لب لعل تو شفای دل بیماران است ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۸
کدام زهد و چه تقوی که خالی از خللی غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۸
ز رشک ست این که در عشق آرزوی مردنم باشد امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۱
سین بِسْم اللهْ خَطِّ سَوادِ مُو، ته سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
بهر روزی آسمان کردست سرگردان مرا خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۹۷ - در مدح رکن الدین محمدبن عبد الرحمن طغان یزک
میر کشور گشای رکن الدین
