فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۲۶
بعد عمری که فصیحی شب وصلی رو داد عطار نیشابوری : باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان
شمارهٔ ۳۴
جانا! ز غم عشق تو فریاد مرا عطار نیشابوری : باب چهل و هشتم: در سخن گفتن به زبان شمع
شمارهٔ ۹۹
شمع آمد و گفت: ماندهام بیخور و خَفْت عطار نیشابوری : باب چهل و نهم: در سخن گفتن به زبان پروانه
شمارهٔ ۱۸
چون شمعِ جمال خود به پروانه نمود سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۲۳
بخشایش الهی گم شده ای را در مناهی چراغ توفیق فرا راه داشت تا به حلقه اهل تحقیق در آمد به یمن قدم درویشان و صدق نفس ایشان ذمائم اخلاقش به حمائد مبدل گشت دست از هوا و هوس کوتاه کرده و زبان طاعنان در حق او همچنان دراز که بر قاعده اوّلست و زهد و طاعتش نامعوّل عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶
چون کنم معشوق عیار آمدست عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
دوش آمد و ز مسجدم اندر کران کشید فروغ فرخزاد : اسیر
رمیده
نمی دانم چه می خواهم خدایا خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۱
ترک تیرانداز من کز پیش لشکر می‌رود فایز دشتی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۴
بیا تا برگ گل نارفته بر باد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۹
درد کو تا دردوا خواهم رسید حافظ : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۲
گر همچو من افتادهٔ این دام شوی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۸
دل چه خواهی کرد چون دلبر رسید رشیدالدین میبدی : ۴۲- سورة الشورى - مکیه
۱ - النوبة الثانیة
این سوره «حم، عسق» سورة «الشورى» خوانند، و در مکیات شمرند. نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۷
تو این گشاد و گره ها به دام فکر مباف سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲
لاله رویی آمد و آتش به داغم کرد و رفت عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷
هنگام صبوح آمد ای هم نفسان خیزید قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
یار ببازار کاینات برآمد امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹۳
شهی‌ که هست همه عالمش به زیر علم اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۰
عاشقان را در طریق عشق حالی دیگرست