قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۲ - در ستایش پا‌دشاه ماضی محمد شاه غازی طاب ا‌لله ثراه گوید
هر دل اسیر زلف تو بیدادگر بود قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۲۶
ملکان را ز آسمان کبود قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۷
راحت‌طلبان ذوق فروکش دارند رشیدالدین میبدی : ۱۰- سورة یونس - مکیة
۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ أَوْحَیْنا إِلى مُوسى وَ أَخِیهِ پیغام دادیم بموسى و برادر او، أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِکُما که جاى بسازید قوم خویش را بِمِصْرَ بُیُوتاً بشهر مصر خانها وَ اجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قِبْلَةً و خانهاى خویش نماز جاى سازید، وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ و نماز به پاى دارید وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ و مؤمنانرا بشارت ده. ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت بیست و چهارم - طول امل و اسباب آن
طول امل عبارت است از امیدهای بسیار در دنیا، و آرزوهای دراز، و توقع زندگانی دنیا، و بقای در آن. خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۴۲
ای روح صفات اهرمن بند قصاب کاشانی : ترکیبات
شمارهٔ ۲ - جولان حسن
ای آنکه دیده عرصه جولان حسن توست خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷
رخ تو رونق قمر بشکست ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶
چون دلبران ز زلف سیه تاب می دهند خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۳
تا بیش دل خراب داری میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۰
یارب به حق محمد آن ختم رسل ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۱۴
نماز شام چو صحبت بریدم از ماوی صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۳۸
دیگ حبشی مفاخرت داشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۷
نامه از قاصد دل مغرور ما نگرفته است شاطرعباس صبوحی : دوبیتی‌ها
گهر
هر روز گرفت خانهٔ کعبه شرف میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۸
جان در غمت از جهان جدائی دارد رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۱ - النوبة الثانیة
این سورة ابراهیم مکّى است مگر دو آیت: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا...» شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۲
شمع خوشی افروختی عود دل ما سوختی نصرالله منشی : مقدمهٔ نصرالله منشی
بخش ۲۸ - دربارهٔ روش ترجمه و تألیف نصرالله منشی
و هم بر این نمط افتتاح کرده شد، و شرایط سخن آرایی در تضمین امثال و تلفیق ابیات و شرح رموز واشارات تقدیم نموده آمد، و ترجمه و تشبیب آن کرده شد، و یک باب که بر ذکر برزویه طبیب مقصور است و ببزرجمهر منسوب هرچه موجزتر پرداخته شد چه بنای آن بر حکایت است. و هر معنی که از پیرایه سیاست کلی و حلیت حکمت اصلی عاطل باشد اگر کسی خواهد که بلباس عاریتی آن را بیاراید بهیچ تکلف جمال نگیرد، و هرگاه که بر ناقدان حکیم مبر زان استاد گذرد بزیور او التفات ننمایند و هراینه در معرض فضیحت افتد. و آن اطناب و بمبالغت مواردت از داستان شیر و گاو آغاز افتاده ست که اصل آنست، و در بستان علم و حکمت بر خوانندگان این کتاب از آنجا گشاده شود. یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
هدف تیر نظر چون دل اغیار کند
قصیدهٔ شمارهٔ ۸۲ - در ستایش پا‌دشاه ماضی محمد شاه غازی طاب ا‌لله ثراه گوید
هر دل اسیر زلف تو بیدادگر بود قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۲۶
ملکان را ز آسمان کبود قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷۷
راحت‌طلبان ذوق فروکش دارند رشیدالدین میبدی : ۱۰- سورة یونس - مکیة
۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ أَوْحَیْنا إِلى مُوسى وَ أَخِیهِ پیغام دادیم بموسى و برادر او، أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِکُما که جاى بسازید قوم خویش را بِمِصْرَ بُیُوتاً بشهر مصر خانها وَ اجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قِبْلَةً و خانهاى خویش نماز جاى سازید، وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ و نماز به پاى دارید وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ و مؤمنانرا بشارت ده. ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت بیست و چهارم - طول امل و اسباب آن
طول امل عبارت است از امیدهای بسیار در دنیا، و آرزوهای دراز، و توقع زندگانی دنیا، و بقای در آن. خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۴۲
ای روح صفات اهرمن بند قصاب کاشانی : ترکیبات
شمارهٔ ۲ - جولان حسن
ای آنکه دیده عرصه جولان حسن توست خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷
رخ تو رونق قمر بشکست ابراهیم شاهدی دده مغلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶
چون دلبران ز زلف سیه تاب می دهند خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۳
تا بیش دل خراب داری میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۱۰
یارب به حق محمد آن ختم رسل ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۱۴
نماز شام چو صحبت بریدم از ماوی صوفی محمد هروی : دیوان اطعمه
بخش ۱۳۸
دیگ حبشی مفاخرت داشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۷
نامه از قاصد دل مغرور ما نگرفته است شاطرعباس صبوحی : دوبیتی‌ها
گهر
هر روز گرفت خانهٔ کعبه شرف میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۸
جان در غمت از جهان جدائی دارد رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۱ - النوبة الثانیة
این سورة ابراهیم مکّى است مگر دو آیت: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ بَدَّلُوا...» شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۶۲
شمع خوشی افروختی عود دل ما سوختی نصرالله منشی : مقدمهٔ نصرالله منشی
بخش ۲۸ - دربارهٔ روش ترجمه و تألیف نصرالله منشی
و هم بر این نمط افتتاح کرده شد، و شرایط سخن آرایی در تضمین امثال و تلفیق ابیات و شرح رموز واشارات تقدیم نموده آمد، و ترجمه و تشبیب آن کرده شد، و یک باب که بر ذکر برزویه طبیب مقصور است و ببزرجمهر منسوب هرچه موجزتر پرداخته شد چه بنای آن بر حکایت است. و هر معنی که از پیرایه سیاست کلی و حلیت حکمت اصلی عاطل باشد اگر کسی خواهد که بلباس عاریتی آن را بیاراید بهیچ تکلف جمال نگیرد، و هرگاه که بر ناقدان حکیم مبر زان استاد گذرد بزیور او التفات ننمایند و هراینه در معرض فضیحت افتد. و آن اطناب و بمبالغت مواردت از داستان شیر و گاو آغاز افتاده ست که اصل آنست، و در بستان علم و حکمت بر خوانندگان این کتاب از آنجا گشاده شود. یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
هدف تیر نظر چون دل اغیار کند
