حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۰
جمادست آن که دل داری ندارد حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۹
مرا اگر چو دو چشمت هزار جان باشد نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۹
بندگان را بکف از جود تو حکمیست قدیم عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۲
ای کرده زبون، ناز شجاع تو، مرا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳۳
ای به نور روی تو روشن دو چشم جان من فضولی : رباعیات
شمارهٔ ۸۱
با دیده اشکبار باید عاشق افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲
از درم باز کی آن دلبر طناز آید شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۶۷
همه تقدیر اوست تا دانی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۹
هرکه در دریای بی پایان فتاد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۴۰
گفتهٔ عاشقان به جان بشنو اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۴۵
از عالم دل اگر نشانی بدهیم اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲
از تو هر آنچه برمن درویش میرود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۰۸
چون تاج منی ز فرق خود افکندیم افسر کرمانی : غزلیات
شمارهٔ ۳
بیا که بی تو، مرا روزگار شد، یارا ادیب الممالک : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۲
دانایی و تدبیر ز انفاق و کرم به صفایی جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
کشنید ز دور شش و هفت و سه و چار حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۶
آخرت وقتی به عمری یاد ما بایست کرد وحشی بافقی : ترکیبات
سوگواری بر مرگ دوست
دیده گو اشک ندامت شو و بیرون فرما امیر معزی : غزلیات
شمارهٔ ۱
بیار آنچه دل ما به یکدگر کشدا باباافضل کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱
هر نفس که او درد ز درمان دانست