سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۵
تا کی از عشوه و بهانهٔ تو عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۰
جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳
سرمست توام نه از می و نز افیون کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۶
مرد حق بین که بلا را ز خدا می بیند سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۵
برنگ خود نیم زآن رو وزآن مو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۲
زان خسرو جان تو مهر شاهی بستان فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
برگْ ریزان
باز امشب، ماه بند از پایِ پندارم گرفت ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۸
تا در بر آن طره روبنده شدم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۱
روزیکه گذر کنی به خر پشتهٔ من ظهیری سمرقندی : سندبادنامه
بخش ۳۱ - داستان بازرگان لطیف طبع
گفت: آورده اند که بازرگانی بود که در تطییب اطعمه و ترتیب اغذیه مبالغت ها نمودی و بیشترین عالم برای کسب مال و تحصیل منال زیر قدم آورده بود و در اطراف بر و بحر، تجارتهای مربح و منجح کرده و سفرهای شاق در ارجای آفاق تحمل نموده و بدین طریق غنیمتی وافر و نعمتی فاخر به دست آورده و همه همت خویش به شهوت اطعمه لطیف موقوف کرده و جمله نهمت خویش به التقام اغذیه نظیف مقصور گردانیده و از ملذذات عالم به ماکولات مشتهی قناعت کرده و از مطلوبات دنیا به مشروبات هنی خرسند شده. از کمال شره گفتی: به همه اعضا دهان شده است و از افراط شبق به همه اجزا دندان گشته و با این قوت طبیعت، هوا در اضافت با او کثیف بودی و آب با او لطیف ننمودی. ازین نازک طبعی، خرده گیری، عیبجویی، بدخویی، که از آب کوثر نفرت گرفتی و از نعیم خلد کراهیت داشتی. به هر شهری که درآمدی، نخست به رسته طباخان و خوردنی پزان طواف کردی. روزی بر مرکب اشتها «کالهیمان العطشان او کالغرثان السغبان» سوار شده بود و در بازار طواف می کرد و نظر بر هر مقر و ممر می افکند و خیار اطعمه اختیار می کرد. در اثنای نظر، کنیزکی دید بر طرف دکانی با لباس پاکیزه، بر دست طبقی نظیف و دستاری لطیف، از آرد میده و روغن و انگبین، کلیچه پخته و از بهر خریدار بر سر بازار نهاده و چشم انتظار گشاده، در غایت لطافت و نهایت ظرافت. گفتی قرص آفتاب یا دایره ماهست یا رخسار حور و چهره غلمان از قصور می درفشد یا زهره و مشتری نور می بخشد. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۰
رو درد گزین درد گزین درد گزین اقبال لاهوری : پیام مشرق
بهشت
کجا این روزگاری شیشه بازی آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۸۴
سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۶۱ - مدیحه من کلام آقامیرزا اسماعیل حجه الاسلام برادر نیرطاب ثراهما
ایمظهر صفات خداوند بیمثال عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر ابن محمد امام صادق(ع)
آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوه دل اولیاء، آن جگرگوشه انبیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق: جعفرالصادق رضی الله عنه. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۷۸
رفتی و نرفت ای بت بگزیدهٔ من سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱
آن خال حسن که دیدمی خالی شد کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
بیا که بی تو سیاهی ز چشم روشن شد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۷۷
رفتم به طبیب و گفتم ای زین‌الدین مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۷۶
دیدم رویت بتا تو روپوش مکن
غزل شمارهٔ ۳۵۵
تا کی از عشوه و بهانهٔ تو عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۰
جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳
سرمست توام نه از می و نز افیون کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۶
مرد حق بین که بلا را ز خدا می بیند سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۵
برنگ خود نیم زآن رو وزآن مو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۲
زان خسرو جان تو مهر شاهی بستان فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
برگْ ریزان
باز امشب، ماه بند از پایِ پندارم گرفت ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۸
تا در بر آن طره روبنده شدم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۱
روزیکه گذر کنی به خر پشتهٔ من ظهیری سمرقندی : سندبادنامه
بخش ۳۱ - داستان بازرگان لطیف طبع
گفت: آورده اند که بازرگانی بود که در تطییب اطعمه و ترتیب اغذیه مبالغت ها نمودی و بیشترین عالم برای کسب مال و تحصیل منال زیر قدم آورده بود و در اطراف بر و بحر، تجارتهای مربح و منجح کرده و سفرهای شاق در ارجای آفاق تحمل نموده و بدین طریق غنیمتی وافر و نعمتی فاخر به دست آورده و همه همت خویش به شهوت اطعمه لطیف موقوف کرده و جمله نهمت خویش به التقام اغذیه نظیف مقصور گردانیده و از ملذذات عالم به ماکولات مشتهی قناعت کرده و از مطلوبات دنیا به مشروبات هنی خرسند شده. از کمال شره گفتی: به همه اعضا دهان شده است و از افراط شبق به همه اجزا دندان گشته و با این قوت طبیعت، هوا در اضافت با او کثیف بودی و آب با او لطیف ننمودی. ازین نازک طبعی، خرده گیری، عیبجویی، بدخویی، که از آب کوثر نفرت گرفتی و از نعیم خلد کراهیت داشتی. به هر شهری که درآمدی، نخست به رسته طباخان و خوردنی پزان طواف کردی. روزی بر مرکب اشتها «کالهیمان العطشان او کالغرثان السغبان» سوار شده بود و در بازار طواف می کرد و نظر بر هر مقر و ممر می افکند و خیار اطعمه اختیار می کرد. در اثنای نظر، کنیزکی دید بر طرف دکانی با لباس پاکیزه، بر دست طبقی نظیف و دستاری لطیف، از آرد میده و روغن و انگبین، کلیچه پخته و از بهر خریدار بر سر بازار نهاده و چشم انتظار گشاده، در غایت لطافت و نهایت ظرافت. گفتی قرص آفتاب یا دایره ماهست یا رخسار حور و چهره غلمان از قصور می درفشد یا زهره و مشتری نور می بخشد. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۸۰
رو درد گزین درد گزین درد گزین اقبال لاهوری : پیام مشرق
بهشت
کجا این روزگاری شیشه بازی آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۸۴
سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۶۱ - مدیحه من کلام آقامیرزا اسماعیل حجه الاسلام برادر نیرطاب ثراهما
ایمظهر صفات خداوند بیمثال عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر ابن محمد امام صادق(ع)
آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوه دل اولیاء، آن جگرگوشه انبیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق: جعفرالصادق رضی الله عنه. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۷۸
رفتی و نرفت ای بت بگزیدهٔ من سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱
آن خال حسن که دیدمی خالی شد کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
بیا که بی تو سیاهی ز چشم روشن شد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۷۷
رفتم به طبیب و گفتم ای زین‌الدین مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۷۶
دیدم رویت بتا تو روپوش مکن
