آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
ای فتنه چشم سیهت راهزن خواب
مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۰۰ - در تقریر معنی توکل حکایت آن زاهد کی توکل را امتحان می‌کرد از میان اسباب و شهر برون آمد و از قوارع و ره‌گذر خلق دور شد و ببن کوهی مهجوری مفقودی در غایت گرسنگی سر بر سر سنگی نهاد و خفت و با خود گفت توکل کردم بر سبب‌سازی و رزاقی تو و از اسباب منقطع شدم تا ببینم سببیت توکل را
آن یکی زاهد شنود از مصطفی
صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۵۴
به زور خرده جان را نگاه نتوان داشت
ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۴۲
قرب یک ماه شد که در شب روز
مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۳۳
تا ظن نبری کز پی جان می‌گریم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۶
یا من بنا قصر الکمال مشیدا
انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۶ - در مدح جلال‌الدین احمد
ای ترک می بیار که عیدست و بهمنست
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۳۶
از عشق تو گشتم ارغنون عالم
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۸۱
من ازین خانه به در می‌نروم
ملک‌الشعرای بهار : مستزادها
داد از دست خواص
از خواص است هر آن بد که رود بر اشخاص
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۰۸
عیب صاحب هنران چند به بازار آری؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۴۰
زلف دلها را به دور خط نگهبانی کند
عطار نیشابوری : هیلاج نامه
قال النبی صلی الله علیه و آله موتواقبل ان تموتوا
ز موتوا قبل اگر آگاه کشتی
عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۱۶
گر ماه نه زیر میغ میداشتیی
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۹۲
آن دلبر من، آمد بر من
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۵۷
صد بار بگفت یار هرجا مگریز
عطار نیشابوری : باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق
شمارهٔ ۷۵
گر لعلِ لبِ تو دَرِّ شهوارم داد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۲۸
مطربی خواهم که مست از نغمه سازم کند
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۳
شبنم باغ وفا از خار دندان سخت تر
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱
ای لبت زنده کرده نام مسیح