ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱۶
عاشق چو شوی تیغ به سر باید خورد یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۴۹ - به اسمعیل هنر نوشته
اسمعیل؛ ظهر بیست و پنجم رمضان است. در مسجد شاه با مخدومی آقا ابوالحسن از حسین آباد و کار قناب و رجعت او داستان است، پنجم شوال از ری به خواست خدا از راه عراق عزم اندیش است. باری در بند غیاب و حضور دوست محمد به ذات مباش. آقا ابوالحسن را چنان پندار حاضر است. اگر اوستادی حاضر هست به وصول نوشته بر گمار، که مشغول نو کندن باشد نه لاروبی، و چنانچه نیست حتما استاد مختار را قطع و فصل مقاطعه عقل پسند کرده به کار دار تا هر جا می رود، و اخراجات می شود بکن. اهمال جایز نیست هر قدر خرج شود صرفه با تست. روزمزدی غلط است. مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹
ز مه رویان مهی جستم به خوبی آفتاب اما واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
ما دشمن خویش را، بیاری زده ایم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۶
سست مکن زه که من تیر توام چارپر مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۲۲
از بهر تو صد بار ملامت بکشم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۱
کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸۶
خداوندا چو تو صاحب قران کو؟ خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۶
آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش فردوسی : پادشاهی شاپور ذوالاکتاف
بخش ۸
ببود آن شب و خورد و گفت و شنید ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۳ - دیدار گرگ
در ایام پیشین به زابلستان مولوی : دفتر چهارم
بخش ۸۹ - در بیان آنک وهم قلب عقلست و ستیزهٔ اوست بدو ماند و او نیست و قصهٔ مجاوبات موسی علیهالسلام کی صاحب عقل بود با فرعون کی صاحب وهم بود
عقل ضد شهوت است ای پهلوان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۹
ای بنده بدانکه خواجهٔ شرق اینست سعدی : غزلیات
غزل ۳۲۰
یاری به دست کن که به امید راحتش ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۲ - یاران سه گانه:
یکی از بزرگان سه تن داشت یار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۵
جنون به بادیه پرورده چون سراب مرا مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۰
در چشمهٔ دل مهی بدیدیم به چشم ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۱ - عروسی شکوفه
به شاخ شکوفه بتابید شید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
ای شاه جسم و جان ما، خندان کن دندان ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۰۲
می کند برتن گرانی سرچو می افتد ز جوش
رباعی شمارهٔ ۲۱۶
عاشق چو شوی تیغ به سر باید خورد یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۴۹ - به اسمعیل هنر نوشته
اسمعیل؛ ظهر بیست و پنجم رمضان است. در مسجد شاه با مخدومی آقا ابوالحسن از حسین آباد و کار قناب و رجعت او داستان است، پنجم شوال از ری به خواست خدا از راه عراق عزم اندیش است. باری در بند غیاب و حضور دوست محمد به ذات مباش. آقا ابوالحسن را چنان پندار حاضر است. اگر اوستادی حاضر هست به وصول نوشته بر گمار، که مشغول نو کندن باشد نه لاروبی، و چنانچه نیست حتما استاد مختار را قطع و فصل مقاطعه عقل پسند کرده به کار دار تا هر جا می رود، و اخراجات می شود بکن. اهمال جایز نیست هر قدر خرج شود صرفه با تست. روزمزدی غلط است. مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۹
ز مه رویان مهی جستم به خوبی آفتاب اما واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
ما دشمن خویش را، بیاری زده ایم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۲۶
سست مکن زه که من تیر توام چارپر مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۲۲
از بهر تو صد بار ملامت بکشم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۱
کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۸۶
خداوندا چو تو صاحب قران کو؟ خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۶
آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش فردوسی : پادشاهی شاپور ذوالاکتاف
بخش ۸
ببود آن شب و خورد و گفت و شنید ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۳ - دیدار گرگ
در ایام پیشین به زابلستان مولوی : دفتر چهارم
بخش ۸۹ - در بیان آنک وهم قلب عقلست و ستیزهٔ اوست بدو ماند و او نیست و قصهٔ مجاوبات موسی علیهالسلام کی صاحب عقل بود با فرعون کی صاحب وهم بود
عقل ضد شهوت است ای پهلوان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۹
ای بنده بدانکه خواجهٔ شرق اینست سعدی : غزلیات
غزل ۳۲۰
یاری به دست کن که به امید راحتش ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۲ - یاران سه گانه:
یکی از بزرگان سه تن داشت یار صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۵
جنون به بادیه پرورده چون سراب مرا مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۲۰
در چشمهٔ دل مهی بدیدیم به چشم ملکالشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۱ - عروسی شکوفه
به شاخ شکوفه بتابید شید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
ای شاه جسم و جان ما، خندان کن دندان ما صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۰۲
می کند برتن گرانی سرچو می افتد ز جوش
