حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۱
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
یقینم که ضایع نماند مرا الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۵۸ - کشته شدن ازرق شامی به دست شاهزاده ی گرامی
همی گفت کز زاده ی بوتراب جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۱
مگر روزی شب هجران سرآید سعدالدین وراوینی : باب ششم
داستانِ خنیاگر با داماد
آهو گفت : شنیدم که وقتی شخصی بکریمهٔ تزوج ساخت و بعرس و ولیمه چنانک رسمست ، مشغول شد و هرچ از آیینِ ضیافت دربایست جمله بساخت. چون از همه بپرداخت، خنیاگری همسایه داشت که زهرهٔ سعد ار رشگِ چنگ او چون زهرهٔ دعد در فراقِ رباب بجوش آمدی و نوایِ بلبل بر برگِ گل ضربِ نقراتِ او انگیختی، خندهٔ گل در رویِ بلبل نشاطِ نغماتِ او آوردی. سماعِ این ارغنونِ سرنگون در ثوانی و ثوالثِ حرکات با مثالث و مثانیِ او در پرده شناسانِ روحانی نگرفتی. مضیف بطلبِ او فرستاد که ساز برگیر و ساعتی حاضر شو. خنیاگر از فرستاده پرسید که دامادزن را بآرزویِ دل و مرادِ طبع خواستست یا مادر و پدر بجهتِ او حکم کرده‌اند. فرستاده انکار کرد که ترا این دانستن بچه کار آید ؟ خنیاگر گفت : اگر مردزن بعشق خواسته باشد ، سماعِ من با جانِ او بیامیزد و هرچ زنم دردل او آویزد، از اغارید و اغانیِ من با خیالِ رویِ غوانی عشق بازیِ وصال و فراق کند و از هر پرده که نوازم ، نالهٔ عشّاق شنود ؛ پس مرا از گرفتِ سماع در طبعِ داماد و دلهایِ حاضران فایدها خیزد و اگر نه چنین بود ، مر او را از سماع چه حاصل ؟ امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
در عشق توام امید بهروزی نیست یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۳
یاران ریا به پرده، چه شیخ و چه شاب اهلی شیرازی : ساقینامهٔ رباعی
شمارهٔ ۲
ساقی نظری به بیکسان بهر خدا جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۴
ای دو دیده چون کنم درمان ندارد درد تو میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۰
یکدم ز دل فکار بیرون نروی سعدی : غزلیات
غزل ۲۰
لاابالی چه کند دفتر دانایی را فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸
کیفیت نگاه تو از جام خوش‌تر است سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸
رخش در غیر و چشم التفاتش در من است امشب ترانه های کودکانه : بخش اول
پنجشنبه
پنجشنبه پینه‌دوزه کفشامو زود میدوزه حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۶
صراحی می زند بانگ اناالحق بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۶۷
شمعی از وحشت نگاهی انجمن گم کرده‌ام صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۶
تازه رو زخم کهن از زخم های تازه شد لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۱۰۸ - به شاهد لغت بشکوه، به معنی صاحب حشمت و هیبت
ز بس بود بشکوه و بافرهی واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۹۰
ما را چو باز طایر دل پای بست تست
غزل شمارهٔ ۲۱۱
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
یقینم که ضایع نماند مرا الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۵۸ - کشته شدن ازرق شامی به دست شاهزاده ی گرامی
همی گفت کز زاده ی بوتراب جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۱
مگر روزی شب هجران سرآید سعدالدین وراوینی : باب ششم
داستانِ خنیاگر با داماد
آهو گفت : شنیدم که وقتی شخصی بکریمهٔ تزوج ساخت و بعرس و ولیمه چنانک رسمست ، مشغول شد و هرچ از آیینِ ضیافت دربایست جمله بساخت. چون از همه بپرداخت، خنیاگری همسایه داشت که زهرهٔ سعد ار رشگِ چنگ او چون زهرهٔ دعد در فراقِ رباب بجوش آمدی و نوایِ بلبل بر برگِ گل ضربِ نقراتِ او انگیختی، خندهٔ گل در رویِ بلبل نشاطِ نغماتِ او آوردی. سماعِ این ارغنونِ سرنگون در ثوانی و ثوالثِ حرکات با مثالث و مثانیِ او در پرده شناسانِ روحانی نگرفتی. مضیف بطلبِ او فرستاد که ساز برگیر و ساعتی حاضر شو. خنیاگر از فرستاده پرسید که دامادزن را بآرزویِ دل و مرادِ طبع خواستست یا مادر و پدر بجهتِ او حکم کرده‌اند. فرستاده انکار کرد که ترا این دانستن بچه کار آید ؟ خنیاگر گفت : اگر مردزن بعشق خواسته باشد ، سماعِ من با جانِ او بیامیزد و هرچ زنم دردل او آویزد، از اغارید و اغانیِ من با خیالِ رویِ غوانی عشق بازیِ وصال و فراق کند و از هر پرده که نوازم ، نالهٔ عشّاق شنود ؛ پس مرا از گرفتِ سماع در طبعِ داماد و دلهایِ حاضران فایدها خیزد و اگر نه چنین بود ، مر او را از سماع چه حاصل ؟ امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
در عشق توام امید بهروزی نیست یغمای جندقی : رباعیات
شمارهٔ ۳
یاران ریا به پرده، چه شیخ و چه شاب اهلی شیرازی : ساقینامهٔ رباعی
شمارهٔ ۲
ساقی نظری به بیکسان بهر خدا جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۹۴
ای دو دیده چون کنم درمان ندارد درد تو میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۰
یکدم ز دل فکار بیرون نروی سعدی : غزلیات
غزل ۲۰
لاابالی چه کند دفتر دانایی را فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸
کیفیت نگاه تو از جام خوش‌تر است سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
دیروز درآمدم به کاشانهٔ دل محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸
رخش در غیر و چشم التفاتش در من است امشب ترانه های کودکانه : بخش اول
پنجشنبه
پنجشنبه پینه‌دوزه کفشامو زود میدوزه حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۶
صراحی می زند بانگ اناالحق بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۶۷
شمعی از وحشت نگاهی انجمن گم کرده‌ام صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۱۸۶
تازه رو زخم کهن از زخم های تازه شد لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۱۰۸ - به شاهد لغت بشکوه، به معنی صاحب حشمت و هیبت
ز بس بود بشکوه و بافرهی واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۹۰
ما را چو باز طایر دل پای بست تست
