مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۵۱
پس بر به جهانی که چو خون در رگ ماست
صامت بروجردی : غزلیات
شمارهٔ ۸
گرفته نور ز داغ جگر نظاره ما
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بپا ای هم نفس باهم بنالیم
بپا ای هم نفس باهم بنالیم
جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۶۱
بویی ز سر زلف به عالم نفرستاد
امام خمینی : رباعیات
خورشید
بردار حجاب تا جمالش بینی
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۹
هر که بد بازی کند بد باز گردد عاقبت
سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
گویند به طالب که سفر باید کرد
قدسی مشهدی : مطالع و متفرقات
شمارهٔ ۳۵
مباش در پی مردم چو چشم عیب‌اندیش
شاطرعباس صبوحی : دوبیتی‌ها
اشک
چه شد که بر گل عارض گلاب می‌ریزی
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۲
ناصح چو دل نماند نصیحت چه فایده
حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۸۷
پریشانی ز احسان، بحر بی پایان نمی بیند
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۷
در بیابانی که از نقش قدم بیش است چاه
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
ز جانان مهر و از ماجانفشانی ست
سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۸۰
صورت اندیش کی از معنی ما باخبر است؟
اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۲۰۰
هر دل که درو مایهٔ تجرید کم است
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۵
به همه وقت دلیری نکنند
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۱
ای نور دو دیده آن سزد مذهب تو
جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۳۴ - حکایت آن قاضی غریب که پادشاه بر وی غضب کرد و گفت که خانه اش را به غارت از هر چه دارد بپردازند و خایه اش را بیرون کرده خصی سازند
غریبی ز فضل و هنر بهره ور
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٢٣
فلک آنست که یکروز بپایان نبرد
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۳
در گلشن ایجادم اگر خار توام