شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۵
همه عالم خیال او باشد نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۵۲ - فرستادن خسرو شاپور را به طلب شیرین
شفاعت کرد روزی شه به شاپور فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
چشم ترا ز مستی ناز آفریده‌اند صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳
مژده ای دل که روز قربان است اقبال لاهوری : پیام مشرق
هنوز از بند آب و گل نرستی
هنوز از بند آب و گل نرستی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۵
هیچ آن دهان شیرین کس را عیان نباشد صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۰۶
یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین است سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۶۳
چون برآمد آفتاب از مشرق پیراهنش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰۹
ای دل تصور کمر یار نازک است عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۸
ای دل اگر عاشقی از پی دلدار باش خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۳
مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل یکی امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۳۳ - گفتگوی خسرو و شیرین
به زاری گفت کای جانم بتو شاد عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۹
دل ندارم، صبر بی دل چون کنم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۱۸
نفسی بهوی الحبیب فارت امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۱۱
شبها که گرد کوی تو گردم به یک قدم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۶۶
نوریست که آن نور به آن نور توان دید امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۴
هر که دل با دلربایی می نهد ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
غزل ۱
یا که به راه آرم این صید دل رمیده را نهج البلاغه : حکمت ها
ميزان ارزش انسان ها
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> قِيمَةُ كُلِّ اِمْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۷
گرچه در غارت جان است دو چشم سیهت