فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۱
تا تو به گلشن آمدی، با همه در کشاکشم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۱
به آه سرد من آن شاخ گل سر در نمی‌آرد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
حاجت به گل ندارد، آن سر که کج کلاه است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۱
نگارا پری زاده ای یا سروش ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۲
بنگر که صبا باز چه نیرنگ آورد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۵۲
بستیم کمر به خدمت او اوحدی مراغه‌ای : جام جم
در ستایش سلطان ابو سعید
در جهان تا که سایهٔ شاهست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۳
آن دل که در او باشد از عشق تو آزاری امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۹
ای نسیم صبح‌دم یارم کجاست؟ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
آنها که فلک وفا نداد ایشان را فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۱۰
وزان جایگه شد به پیش پدر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۵۸
ظلم است که درمان خود از درد ندانی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۱
موج هرجا، در جمعیت‌گوهر زده است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶۰
دوش می گفت پیر ترسایی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۰
از خرابات می رسم سرمست نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
سلطان غمت را دل پردرد مقام است کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۱
لعل لب او که درج گوهر باشد مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۱۱ - رسیدن بانگ طلسمی نیم‌شب مهمان مسجد را
بشنو اکنون قصهٔ آن بانگ سخت اوحدی مراغه‌ای : جام جم
در تصدیق کرامات اولیا
قوت نفس را مقاماتست سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۲
چه شور است این که بر گرد سر مخمور می گردد
غزل شمارهٔ ۳۵۱
تا تو به گلشن آمدی، با همه در کشاکشم صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۹۱
به آه سرد من آن شاخ گل سر در نمی‌آرد سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
حاجت به گل ندارد، آن سر که کج کلاه است حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۷۱۱
نگارا پری زاده ای یا سروش ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۲
بنگر که صبا باز چه نیرنگ آورد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۵۲
بستیم کمر به خدمت او اوحدی مراغه‌ای : جام جم
در ستایش سلطان ابو سعید
در جهان تا که سایهٔ شاهست آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹۳
آن دل که در او باشد از عشق تو آزاری امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۹
ای نسیم صبح‌دم یارم کجاست؟ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۹
آنها که فلک وفا نداد ایشان را فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۱۰
وزان جایگه شد به پیش پدر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۵۸
ظلم است که درمان خود از درد ندانی بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۹۱
موج هرجا، در جمعیت‌گوهر زده است امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۶۰
دوش می گفت پیر ترسایی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۰
از خرابات می رسم سرمست نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
سلطان غمت را دل پردرد مقام است کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۱
لعل لب او که درج گوهر باشد مولوی : دفتر سوم
بخش ۲۱۱ - رسیدن بانگ طلسمی نیم‌شب مهمان مسجد را
بشنو اکنون قصهٔ آن بانگ سخت اوحدی مراغه‌ای : جام جم
در تصدیق کرامات اولیا
قوت نفس را مقاماتست سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۲
چه شور است این که بر گرد سر مخمور می گردد
