حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸
ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۱۹ - مرگ اسکندر و پایان داستان
سکندر چو زد از وصیت نفس
سعدالدین وراوینی : باب چهارم
داستانِ موش و مار
گاوپای گفت: شنیدم که وقتی موشی در خانهٔ توانگری خانه گرفت و از آنجا دری در انبار برد و راهی بباغ کرد و مدتها بفراغِ دل و نشاطِ طبع در آنجا زندگانی میکرد و بی غوایلِ زحمتِ متعرّضان بسر می‌برد.
ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱۶ - فتنه بیدار شد
یارم از خوابگاه من برخاست
جامی : دفتر دوم
بخش ۴۳ - مناجات
ای فروغ جمال تو خوبان
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۲۲
بتم چو روی سوی خانه کتاب آرد
سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - تنبیه و موعظت
روزی که زیر خاک تن ما نهان شود
سهراب سپهری : شرق اندوه
به زمین
افتاد . و چه پژواکی که شنید اهریمن. و چه لرزی که دوید از بن غم تا به بهشت.
سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰
زهی از زلف تو جان حلقه در گوش
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۰
نه از وصل تو دلشادم نه درهجر توغمگینم
الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۸۶ - رسیدن کاروان اهل بلا به نصیبین
به نزدیک منصور الیاس بر
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
چون مرا مجروح کردی گر کنی مرهم رواست
عطار نیشابوری : بخش پانزدهم
(۷) حکایت پادشاه و انگشتری
جهان را پادشاهی پاک دین بود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱
در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
سرو ما را هر زمان دل میکشد سوی دگر
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۴۸
ای بلند اختر خدایت عمر جاویدان دهاد
ترانه های کودکانه : بخش اول
باران
پاشو پاشو کوچولو
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۸
گنجی ست راز عشق، که دل ها خراب اوست
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۱۶۸
ظل ید مطلق است این دست
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۳۰
اگر بداگر خوبم از دوستانم