قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۶
قمری دارم کین چشم نهان خانه اوست غزالی : عنوان چهارم - در معرفت آخرت
فصل سیزدهم
این سه نوع از آتش روحانی بشناختی اکنون بدان که این آتش عظیمتر از آن باشد که بر کالبد بود و کالبد را از درد آگاهی نبود تا اثری به جان نرسد، پس درد آن کالبد به جان رسد و بدان عظیم گردد، پس آتش و دردی که از میان جان بیرون آید، لابد عظیم تر بود و این آتش از میان جان برخیزد، از بیرون در نیاید. خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۶ - در شکایت و عزلت و حبس و تخلص به نعت پیغمبر اکرم
صبح‌دم چون کله بندد آه دود آسای من شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۴
جامیم و شراب این عجب بین قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۸
از کینه هیچ‌کس گر هم بر جبین ندید ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٢٩
کی تواند بود بی وجه معاش آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳
بسودای پریشانیست یا رب کار من هر شب رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ مَنْ أَحْسَنُ دِیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ الآیة ربّ العالمین خداى جهانیان، و کردگار نهان دان، جلّ جلاله و تقدّست اسماءه و تعالت صفاته، درین آیت مخلصان را میستاید، و اخلاص در اعمال میپسندد. و اوّل کسى که جامه اخلاص در سر کعبه عمل کشید مصطفى بود که گفت: «انّما الأعمال بالنّیّات». بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱۱
بی‌نشان حسنی که جز در پرده نتوان دیدنش سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۱۵۳ - شالی کار
گفتمش با شوخ شالی کار ای نازک نهال عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۱۳ - رباعی
ای گشته خجل آب حیات از دهنت افسرالملوک عاملی : کوروش نامه
برتخت نشستن فره فرتیش
چویک هفته بگذشت از مرگ شاه اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۷۶
عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند حزین لاهیجی : چمن و انجمن
بخش ۶ - شکفتن غنچهٔ منقبت امیر مومنان و سرور انس و جان اسدالله الغالب علیّ بن ابیطالب صلوات الله الملک المنان از شاخسار خامهٔ رطب اللّسان
پس از نعت رسول حق، سپاسی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۴
هین کژ و راست می‌روی، باز چه خورده‌یی؟ بگو فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
دنیا آن به که خواجه پاکش بخورد نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
ای در بلا فتاده دل مبتلای من اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۲۷
دل از پی آب و نان در آتش نبود مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۱ - در بیان آنک نور خود از اندرون شخص منور بی‌آنک فعلی و قولی بیان کند گواهی دهد بر نور وی در بیان آنک آن‌نور خود را از اندرون سر عارف ظاهر کند بر خلقان بی‌فعل عارف و بی‌قول عارف افزون از آنک به قول و فعل او ظاهر شود چنانک آفتاب بلند شود بانگ خروس و اعلام مذن و علامات دیگر حاجت نیاید
لیک نور سالکی کز حد گذشت شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۱۹
ذکر حق می گوی و در خلوت نشین
شمارهٔ ۱۴۶
قمری دارم کین چشم نهان خانه اوست غزالی : عنوان چهارم - در معرفت آخرت
فصل سیزدهم
این سه نوع از آتش روحانی بشناختی اکنون بدان که این آتش عظیمتر از آن باشد که بر کالبد بود و کالبد را از درد آگاهی نبود تا اثری به جان نرسد، پس درد آن کالبد به جان رسد و بدان عظیم گردد، پس آتش و دردی که از میان جان بیرون آید، لابد عظیم تر بود و این آتش از میان جان برخیزد، از بیرون در نیاید. خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۶ - در شکایت و عزلت و حبس و تخلص به نعت پیغمبر اکرم
صبح‌دم چون کله بندد آه دود آسای من شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵۴
جامیم و شراب این عجب بین قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۸
از کینه هیچ‌کس گر هم بر جبین ندید ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٣٢٩
کی تواند بود بی وجه معاش آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۳
بسودای پریشانیست یا رب کار من هر شب رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۲ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ مَنْ أَحْسَنُ دِیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ الآیة ربّ العالمین خداى جهانیان، و کردگار نهان دان، جلّ جلاله و تقدّست اسماءه و تعالت صفاته، درین آیت مخلصان را میستاید، و اخلاص در اعمال میپسندد. و اوّل کسى که جامه اخلاص در سر کعبه عمل کشید مصطفى بود که گفت: «انّما الأعمال بالنّیّات». بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۱۱
بی‌نشان حسنی که جز در پرده نتوان دیدنش سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۱۵۳ - شالی کار
گفتمش با شوخ شالی کار ای نازک نهال عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۱۳ - رباعی
ای گشته خجل آب حیات از دهنت افسرالملوک عاملی : کوروش نامه
برتخت نشستن فره فرتیش
چویک هفته بگذشت از مرگ شاه اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۷۶
عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند حزین لاهیجی : چمن و انجمن
بخش ۶ - شکفتن غنچهٔ منقبت امیر مومنان و سرور انس و جان اسدالله الغالب علیّ بن ابیطالب صلوات الله الملک المنان از شاخسار خامهٔ رطب اللّسان
پس از نعت رسول حق، سپاسی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۴
هین کژ و راست می‌روی، باز چه خورده‌یی؟ بگو فیاض لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
دنیا آن به که خواجه پاکش بخورد نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
ای در بلا فتاده دل مبتلای من اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۲۷
دل از پی آب و نان در آتش نبود مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۱ - در بیان آنک نور خود از اندرون شخص منور بی‌آنک فعلی و قولی بیان کند گواهی دهد بر نور وی در بیان آنک آن‌نور خود را از اندرون سر عارف ظاهر کند بر خلقان بی‌فعل عارف و بی‌قول عارف افزون از آنک به قول و فعل او ظاهر شود چنانک آفتاب بلند شود بانگ خروس و اعلام مذن و علامات دیگر حاجت نیاید
لیک نور سالکی کز حد گذشت شاه نعمت‌الله ولی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۱۹
ذکر حق می گوی و در خلوت نشین
