شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲
جان چو عودست و دل چو مجمر ما سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم؟ نهج البلاغه : حکمت ها
مهلت پذيرش توبه
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> اَلْعُمُرُ اَلَّذِي أَعْذَرَ اَللَّهُ فِيهِ إِلَى اِبْنِ آدَمَ سِتُّونَ سَنَةً طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۲
آه ازان روزی که گردیدم من از وصل تو دور یغمای جندقی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵
نشانی تا مرا از استخوان هست ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - معالجه غضب
چون مفاسد غضب را دانستی بدان که علاج آن موقوف است بر چند چیز: ملا احمد نراقی : باب چهارم
صفت شانزدهم - مزاح، شوخی و بذله گویی
و افراط در آن مذموم، و در شریعت مقدسه منهی عنه است، زیرا باعث سبکی و کم وقاری، و موجب سقوط مهابت، و حصول خواری می گردد و دل را می میراند و از آخرت غفلت می آورد و بسا باشد که موجب عداوت و دشمنی دوستان، یا سبب آزردن و خجل ساختن مردمان گردد. شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۳۴
برافشان کلاله ز روی چو لاله صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۰۴
اشک از گرمی آه دل من گلگون است فخرالدین عراقی : آغاز کتاب
در مدح صاحب دیوان
حق تعالی میان هر عصری صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴
دوشم سروش زد در دولتسرای دل صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۳۸۶
ازان خرسند گردیدم ز دیدن ها به نادیدن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۷
زیر شمشیر حوادث پای بر جاییم ما میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۵
در کعبه قل تعالو از مام که زاد همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
چو ترک من بگشاید برابروان کاکول اقبال لاهوری : پیام مشرق
ز انجم تا به انجم صد جهان بود
ز انجم تا به انجم صد جهان بود قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۷۷ - در مدح شرف الدین و شمس الدین
نشاط دل کن و از لعل یار پروردین امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱۹
مبتلا شد چون دل مسکین به زلف یار باز صفی علیشاه : مسمطات
شمارهٔ ۱
بشناختمت در همه جا ای بت عیار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۲۵
ای در دل هر کسی ز مهرت تابی