انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۵۲ - در عذر
تو آن کریمی کز التفات خاطر تو ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ٢٣ - ایضاً
احل العراقی النبید و شربه انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۵۱
اگر عالم سراسر ظلم گیرد رشیدالدین میبدی : ۲۰- سورة طه- مکیّة
۵ - النوبة الثانیة
قوله: «یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ» قرأ بو عمرو ینفخ بالنون و فتحها و ضمّ الفاء کقوله، و نحشر، و قرأ الآخرون ینفخ بالیاء و ضمها و فتح الفاء على غیر تسمیة الفاعل. خلافست میان علماء تفسیر که صور چیست؟ قول حسن با جماعتى آنست که صور جمع صورتست و معنى نفخ صور آنست که فردا در قیامت ربّ العزّة صورتهاى خلق باز آفریند چنان که در دنیا بود، آن گه روحها در وى دمند چنان که در دنیا در رحم مادر صورت بیافرید و روح در وى دمیدند. باز جمهور مفسران مىگویند که صور شبیه قرنى است و اسرافیل در دهن گرفته و گوش بر فرمان حق نهاده تا کى فرماید او را که در آن دمد: اوّل نفخه فزع چنان که ربّ العزّة گفت: «وَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ». پس نفخه صعق چنان که گفت: «فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ». سوم نفخه بعث چنان که گفت: «ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِیامٌ یَنْظُرُونَ». مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۴
خداوندا مده آن یار را غم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۵۰
اگر بخت یاری دهد چون منی را انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۸ - عمادالدین پیروزشاه وقتی به خانهٔ حکیم به عیادت آمده بود انوری در شکر آن گفته
ای خداوندی که بنای جهان یعنی خدای آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۳
در گوش بجز عشق توام زمزمه ای نیست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - در حسب حال و شکایت از استرداد ملکی که بوی داده بودند
شاه را تاج ثنا دادم نخواهم بازخواست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۷
ای ریاحین ملک تازه به تو نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۸۹
گلشن که بهار ساخته جانورش انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۶ - در ذم طمع
مذلت از طمع خیزد همیشه ادیب الممالک : فرهنگ پارسی
شمارهٔ ۲۶ - در تطبیق ماههای پارسی با قبطی
ای همایون سرشت پاک نژاد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۰
مادر از فرزند ناهموار خجلت می‌کشد اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
مرا از منطقید بوی خامی
مرا از منطقید بوی خامی انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۵ - در هجا
آن خداوندی که سال و ماه را انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶
ای یار مرا غم تو یارست اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
راه عاشق نیست ای زاهد غلط سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۲
جانا بیک کرشمه دل و جان همی بری انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۴ - در مدح ملک نصرةالدین
مبشر آمد و اخبار فتح ختلان داد
شمارهٔ ۱۵۲ - در عذر
تو آن کریمی کز التفات خاطر تو ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ٢٣ - ایضاً
احل العراقی النبید و شربه انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۵۱
اگر عالم سراسر ظلم گیرد رشیدالدین میبدی : ۲۰- سورة طه- مکیّة
۵ - النوبة الثانیة
قوله: «یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ» قرأ بو عمرو ینفخ بالنون و فتحها و ضمّ الفاء کقوله، و نحشر، و قرأ الآخرون ینفخ بالیاء و ضمها و فتح الفاء على غیر تسمیة الفاعل. خلافست میان علماء تفسیر که صور چیست؟ قول حسن با جماعتى آنست که صور جمع صورتست و معنى نفخ صور آنست که فردا در قیامت ربّ العزّة صورتهاى خلق باز آفریند چنان که در دنیا بود، آن گه روحها در وى دمند چنان که در دنیا در رحم مادر صورت بیافرید و روح در وى دمیدند. باز جمهور مفسران مىگویند که صور شبیه قرنى است و اسرافیل در دهن گرفته و گوش بر فرمان حق نهاده تا کى فرماید او را که در آن دمد: اوّل نفخه فزع چنان که ربّ العزّة گفت: «وَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَفَزِعَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ». پس نفخه صعق چنان که گفت: «فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ». سوم نفخه بعث چنان که گفت: «ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِیامٌ یَنْظُرُونَ». مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۱۴
خداوندا مده آن یار را غم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۵۰
اگر بخت یاری دهد چون منی را انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۸ - عمادالدین پیروزشاه وقتی به خانهٔ حکیم به عیادت آمده بود انوری در شکر آن گفته
ای خداوندی که بنای جهان یعنی خدای آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۳
در گوش بجز عشق توام زمزمه ای نیست خاقانی : قصاید
شمارهٔ ۲۵ - در حسب حال و شکایت از استرداد ملکی که بوی داده بودند
شاه را تاج ثنا دادم نخواهم بازخواست انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۷
ای ریاحین ملک تازه به تو نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۸۹
گلشن که بهار ساخته جانورش انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۶ - در ذم طمع
مذلت از طمع خیزد همیشه ادیب الممالک : فرهنگ پارسی
شمارهٔ ۲۶ - در تطبیق ماههای پارسی با قبطی
ای همایون سرشت پاک نژاد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۵۰
مادر از فرزند ناهموار خجلت می‌کشد اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
مرا از منطقید بوی خامی
مرا از منطقید بوی خامی انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۵ - در هجا
آن خداوندی که سال و ماه را انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶
ای یار مرا غم تو یارست اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
راه عاشق نیست ای زاهد غلط سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳۲
جانا بیک کرشمه دل و جان همی بری انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۴۴ - در مدح ملک نصرةالدین
مبشر آمد و اخبار فتح ختلان داد
