عطار نیشابوری : باب پانجدهم: در نیازمندی به ملاقات همدمی محرم
شمارهٔ ۲۰
با قوّت پیل، مور میباید بود امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۰
ای دوست سر زلفت در سینهٔ من بگشا غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۶۱ - قسم دوم طاعات
و نیت در این از دو درجه اثر دارد: یکی آن که اصل وی به نیت درست آید. و دیگر آن که هرچند نیت بیشتر می شود ثواب مضاعف همی شود. و هرکه علم نیت بیاموزد به یک طاعت چند نیت نیکو بتواند کرد تا آن جمله طاعت شود. مثلا چون در مسجد اعتکاف کرد نیت کند که این خانه خدای است و هرکه در اینجا شود به زیارت خدای شده بود. که رسول (ص) گفته است، «هرکه در مسجد شد به زیارت خدای رفت». و حق است بر همه کس که زایر را اکرام کند. اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۳۲ - الخوف
من در پی عشق تو چه پویم که کیم اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
هر دل که نه عشق یار دارد امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۸۶
ای رفته و ترک من بد نام گرفته امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۷۴
شویم ز گریه روی زمین را که هست حیف میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
بندگی بر در مردان خدا دین من است امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۴۷
به بند سخت شدن در شکنجه جان دادن امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۹۱
ز بسکه سینه خراشم چو گل ز دست فراق سهراب سپهری : زندگی خواب‌ها
برخورد
نوری به زمین فرود آمد: وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰
اکسیر حیات جاودانم بفرست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۶۴
بتم ناگه آمد به پیش و ز دستم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۳۱
سخت دشوار ست تنها ماندن از دلدار خویش اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶
غم عشقت، ای پسر، بسوزد همی مرا واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۸
ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میشود امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۲۲
آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۸۵ - شمس الدین کرمانی علیه الرّحمة
آن جناب از عارفین کامل و محققین واصل و به شمس الدین طغان مشهور است. شیخی صاحب کمال و فصیحی شیرین مقال. فاضلی گرانمایه و عالمی بلندپایه. از اوست: یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۴۹ - به ملا موسی بیابانکی در ری نگارش کرده
جناب مستطاب مکرم مخدوم آخوند ملا موسی را بنده ام و پاک وجودش را بی آنکه اعتراض... خیزد پرستنده. شرحی اشفاق غایبانه سرکار امیدگاهی آخوند ملاکاظم دام مجده العالی را طرح آورده اند و استیفای شهود مسعود ایشان را رهنمائی کرده. بلی دولتی بلند است و پایگاهی ارجمند. ولی چون من بنده را فضل و دانشی نیست و درایت و بینشی نه، بهر جمعی درشدم پریشان شد و هر کسم دید اول ملاقات پشیمان. بنابراین قانون کلی از حضور فیض دستور جناب معزی الیه گریختن و فقدان نیل خود و میل ایشان را در ذیل طفره و توانی آویختن خوشتر. جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۰۱ - درتهنیت حج
ای محرم خانه محرم
شمارهٔ ۲۰
با قوّت پیل، مور میباید بود امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۰
ای دوست سر زلفت در سینهٔ من بگشا غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۶۱ - قسم دوم طاعات
و نیت در این از دو درجه اثر دارد: یکی آن که اصل وی به نیت درست آید. و دیگر آن که هرچند نیت بیشتر می شود ثواب مضاعف همی شود. و هرکه علم نیت بیاموزد به یک طاعت چند نیت نیکو بتواند کرد تا آن جمله طاعت شود. مثلا چون در مسجد اعتکاف کرد نیت کند که این خانه خدای است و هرکه در اینجا شود به زیارت خدای شده بود. که رسول (ص) گفته است، «هرکه در مسجد شد به زیارت خدای رفت». و حق است بر همه کس که زایر را اکرام کند. اوحدالدین کرمانی : الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
شمارهٔ ۲۳۲ - الخوف
من در پی عشق تو چه پویم که کیم اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۳
هر دل که نه عشق یار دارد امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۸۶
ای رفته و ترک من بد نام گرفته امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۷۴
شویم ز گریه روی زمین را که هست حیف میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
بندگی بر در مردان خدا دین من است امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۴۷
به بند سخت شدن در شکنجه جان دادن امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۹۱
ز بسکه سینه خراشم چو گل ز دست فراق سهراب سپهری : زندگی خواب‌ها
برخورد
نوری به زمین فرود آمد: وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰
اکسیر حیات جاودانم بفرست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۶۴
بتم ناگه آمد به پیش و ز دستم امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۳۱
سخت دشوار ست تنها ماندن از دلدار خویش اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶
غم عشقت، ای پسر، بسوزد همی مرا واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۸
ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میشود امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۲۲
آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۸۵ - شمس الدین کرمانی علیه الرّحمة
آن جناب از عارفین کامل و محققین واصل و به شمس الدین طغان مشهور است. شیخی صاحب کمال و فصیحی شیرین مقال. فاضلی گرانمایه و عالمی بلندپایه. از اوست: یغمای جندقی : بخش دوم
شمارهٔ ۴۹ - به ملا موسی بیابانکی در ری نگارش کرده
جناب مستطاب مکرم مخدوم آخوند ملا موسی را بنده ام و پاک وجودش را بی آنکه اعتراض... خیزد پرستنده. شرحی اشفاق غایبانه سرکار امیدگاهی آخوند ملاکاظم دام مجده العالی را طرح آورده اند و استیفای شهود مسعود ایشان را رهنمائی کرده. بلی دولتی بلند است و پایگاهی ارجمند. ولی چون من بنده را فضل و دانشی نیست و درایت و بینشی نه، بهر جمعی درشدم پریشان شد و هر کسم دید اول ملاقات پشیمان. بنابراین قانون کلی از حضور فیض دستور جناب معزی الیه گریختن و فقدان نیل خود و میل ایشان را در ذیل طفره و توانی آویختن خوشتر. جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۰۱ - درتهنیت حج
ای محرم خانه محرم
