صفی علیشاه : متفرقات
شمارهٔ ۳۸
عدد صدراعظم ار خواهی اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۴
ای ماه رو ای ماه رو من عاشق روی توام ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۱۳۷
تبارک الله از این نغزنامه دلخواه شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۴
زاهد دگر از خلوت تقوی به درافتاد ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
این خط که همی رخ تو را آراید لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۸۲ - به شاهد لغت ویر، بمعنی یاد و حافظه
یکی تیز ویریست بسیار دان خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۸
زهر است مرا غذای هر روزه ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۹
گویند که محتسب گمانی ببرد خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۶
راز دارم مرا ز دست مده خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۵ - خاقانی برای دوستی اسب و این شعر را فرستاد
زهی عقد فرهنگیان را میانه غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۲۴ - آفتهای زبان
آن که سخن گویی که از آن مستغنی باشی که اگر نگویی هیچ ضرر نبود بر تو اندر دین و دنیا و بدان از حسن اسلام بیرون شده باشی که رسول (ص) می گوید، «من حسن اسلام المرء ترکه مالا یعینه هرچه از آن همی گریزد، دست بداشتن آن از حسن اسلام است. و مثل این سخن چنان بود که به قومی نشینی و حکایت سفر کنی و حدیث باغ و بستان و کوه کنی و احوالی که گذشته باشد چنان که زیادت و نقصان به وی راه نیابد. این همه فضول بود و از آن گریز باشد که اگر نگویی هیچ ضرر نبود. خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۴
دیده از کار جهان دربسته به صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۸۹
نیست بی می باغ رانوری می روشن بیار خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۳ - در هجو رشید وطواط
ای بلخیک سقط چه فرستی به شهر ما ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱۷
بردارم دل گر از جهان فرمایی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۲
دبیر ما به صفت روبه است گوا دم او محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۹ - ماده تاریخ فوت
از باغ جلال ملت آن تازه نهال عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۹۱
هیون چو جنگ بر آورد و یون فکند بر او سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۸
ای زماه ومهر برده گوی دعوی روی تو خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۰
من که خاقانیم این مایه صفا یافته‌ام
شمارهٔ ۳۸
عدد صدراعظم ار خواهی اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۴
ای ماه رو ای ماه رو من عاشق روی توام ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۱۳۷
تبارک الله از این نغزنامه دلخواه شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۲۴
زاهد دگر از خلوت تقوی به درافتاد ظهیرالدین فاریابی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
این خط که همی رخ تو را آراید لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
شمارهٔ ۸۲ - به شاهد لغت ویر، بمعنی یاد و حافظه
یکی تیز ویریست بسیار دان خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۸
زهر است مرا غذای هر روزه ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۹
گویند که محتسب گمانی ببرد خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۶
راز دارم مرا ز دست مده خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۵ - خاقانی برای دوستی اسب و این شعر را فرستاد
زهی عقد فرهنگیان را میانه غزالی : رکن سوم - رکن مهلکات
بخش ۲۴ - آفتهای زبان
آن که سخن گویی که از آن مستغنی باشی که اگر نگویی هیچ ضرر نبود بر تو اندر دین و دنیا و بدان از حسن اسلام بیرون شده باشی که رسول (ص) می گوید، «من حسن اسلام المرء ترکه مالا یعینه هرچه از آن همی گریزد، دست بداشتن آن از حسن اسلام است. و مثل این سخن چنان بود که به قومی نشینی و حکایت سفر کنی و حدیث باغ و بستان و کوه کنی و احوالی که گذشته باشد چنان که زیادت و نقصان به وی راه نیابد. این همه فضول بود و از آن گریز باشد که اگر نگویی هیچ ضرر نبود. خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۴
دیده از کار جهان دربسته به صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۸۹
نیست بی می باغ رانوری می روشن بیار خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۳ - در هجو رشید وطواط
ای بلخیک سقط چه فرستی به شهر ما ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱۷
بردارم دل گر از جهان فرمایی خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۲
دبیر ما به صفت روبه است گوا دم او محتشم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۹ - ماده تاریخ فوت
از باغ جلال ملت آن تازه نهال عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۹۱
هیون چو جنگ بر آورد و یون فکند بر او سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۸
ای زماه ومهر برده گوی دعوی روی تو خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۰۰
من که خاقانیم این مایه صفا یافته‌ام
