مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۶
آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
سیمین ز نخست آن تویا شیرین سیب
همام تبریزی : مفردات
شمارهٔ ۴۱
زوصف اشتیاق او شدی الکن بیان من
غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱ - رکن چهارم
از ارکان مسلمانی اندر منجیات از جمله کتاب کیمیاء السّعادت و این نیز ده اصل است
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۴
دلم ز بس که جفا دیده و وفا کرده
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۸
امشب دگر کجایی و دلجوی کیستی
امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۲۴۸
سخن می گفتم از لبهایش در کام زبان گم شد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۵۰
یاری که همه میل دلش سوی وفا بود
آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۸
جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۵
آنکس که ز سر عاشقی باخبر است
میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۷
بگذار که در عشق بفرساید دل
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۴
زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود!
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۱
تا به چشمان سیه سرمه درانداخته‌ای
نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۴۷ - رباعی در آستان مقدس حضرت علی بن موسی علیه السلام گفته
شاها ز تولای تو مستم دستی
نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عمر بن ابى سلمه مخزومى در دلجويى از او به علت عزلش از حکومت بحرین
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى عمر بن أبي سلمة المخزومي و كان عامله على البحرين فعزله و استعمل نعمان بن عجلان الزّرقي مكانه </strong>
امیر معزی : قطعات
شمارهٔ ۱۰
بیاید نام او در مَخلَص شعر
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۰
جفا جویی سپند آتش اوست
فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶
دلا موافق آن زلف عنبرافشان باش
مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۶۷
بر تیغ تو شاه روم سر عرضه کند
آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶۷
با مه و آفتاب شد طلعت تو چو روبرو