نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۳۰
پسته او که نوشخند آمد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۶
چشمم که سرشک لالهگون آید ازو مولوی : دفتر دوم
بخش ۳۶ - عتاب کردن حق تعالی موسی را علیه السلام از بهر آن شبان
وحی آمد سوی موسیٰ از خدا فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۷
تنگ شد از غم دل جای به من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷۱
ای عاشقان، ای عاشقان، پیمانه را گم کردهام جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۸
ز لب به سینه عبث نیست ترکناز نفس خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۱۴
الهی تو به یاد خودی و من بیاد تو، تو بر خواست خودی و من بر نهاد تو : شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۵
منصب مستان ما ترک وجود و عدم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳۷
بیار باده که اندر خمار خمارم عطار نیشابوری : وصلت نامه
حکایت قطب الاولیاء سلطان بایزید قدس سره
سائلی بنشست پیش بایزید فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱۶
سرکشیهای جوانان تا کی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۷
امروز سماع است و شراب است و صراحی نصرالله منشی : باب الملک و البراهمة
بخش ۳
بر این غدر و کفان نعمت اتفاق کردند و پیش شاه رفتند. خالی فرمود و سخن ایشان بشنود. از جای بشد و گفت: مرگ از این تدبیر بهر که شما میگویید، و چون این طایفه را که عدیل نفس منند بکشم مرا از حیات چه راحت و از زندگانی چه فایده؟ و بهیچ حال در دنیا جاوید نخواهم گشت، و هرآینه کار آدمی بزرگ است و ملک بی زوال و انتقال صورت نبندد، حیلتی بایستی به ازین، که میان مرگ من و مرگ عزیزان فرقی نیست،خاصه طایفه ای که فواید عمر و منافع بقای ایشان عام و شایع است. اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۶
تا کی ستم سپهر جافی بینم؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۰۳
بنمایید بهجز آینه و آب، کسی سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۳۱
ای زبده جهان ز جهان نازنین تویی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۴
به دلجویی و دلداری درآمد یار پنهانک فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲۱
ای که خواهی دل ما را بجافاها شکنی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۶
رو رو که نهیی عاشق، ای زلفک و ای خالک فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۶
ایخوش آنروزی که ما جان در ره جانان کنیم
شمارهٔ ۱۳۰
پسته او که نوشخند آمد مشتاق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۶
چشمم که سرشک لالهگون آید ازو مولوی : دفتر دوم
بخش ۳۶ - عتاب کردن حق تعالی موسی را علیه السلام از بهر آن شبان
وحی آمد سوی موسیٰ از خدا فروغی بسطامی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۷
تنگ شد از غم دل جای به من مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۷۱
ای عاشقان، ای عاشقان، پیمانه را گم کردهام جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۸
ز لب به سینه عبث نیست ترکناز نفس خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۲۱۴
الهی تو به یاد خودی و من بیاد تو، تو بر خواست خودی و من بر نهاد تو : شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۵
منصب مستان ما ترک وجود و عدم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳۷
بیار باده که اندر خمار خمارم عطار نیشابوری : وصلت نامه
حکایت قطب الاولیاء سلطان بایزید قدس سره
سائلی بنشست پیش بایزید فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱۶
سرکشیهای جوانان تا کی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۷
امروز سماع است و شراب است و صراحی نصرالله منشی : باب الملک و البراهمة
بخش ۳
بر این غدر و کفان نعمت اتفاق کردند و پیش شاه رفتند. خالی فرمود و سخن ایشان بشنود. از جای بشد و گفت: مرگ از این تدبیر بهر که شما میگویید، و چون این طایفه را که عدیل نفس منند بکشم مرا از حیات چه راحت و از زندگانی چه فایده؟ و بهیچ حال در دنیا جاوید نخواهم گشت، و هرآینه کار آدمی بزرگ است و ملک بی زوال و انتقال صورت نبندد، حیلتی بایستی به ازین، که میان مرگ من و مرگ عزیزان فرقی نیست،خاصه طایفه ای که فواید عمر و منافع بقای ایشان عام و شایع است. اوحدی مراغهای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۶
تا کی ستم سپهر جافی بینم؟ صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۹۰۳
بنمایید بهجز آینه و آب، کسی سیف فرغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۳۱
ای زبده جهان ز جهان نازنین تویی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۴
به دلجویی و دلداری درآمد یار پنهانک فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲۱
ای که خواهی دل ما را بجافاها شکنی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۶
رو رو که نهیی عاشق، ای زلفک و ای خالک فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۶
ایخوش آنروزی که ما جان در ره جانان کنیم