نشاط اصفهانی : مفردات
شمارهٔ ۴
باز خون دلم از چشم روانست بروی سعدی : غزلیات
غزل ۳۳
کهن شود همه کس را به روزگار ارادت سوزنی سمرقندی : قصاید
شمارهٔ ۹۶ - در مدح فخرالدین علی بن احمد
مفکن بغمزه بر دل مجروح من نمک سعدی : غزلیات
غزل ۲۲۸
کاروان می‌رود و بار سفر می‌بندند مولوی : دفتر چهارم
بخش ۱۸ - بقیهٔ قصهٔ بنای مسجد اقصی
چون سلیمان کرد آغاز بنا مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۱۲
یا شبه الطیف لی، انت قریب بعید ملا احمد نراقی : باب چهارم
کفاره و صاحبان مذاهب فاسد
طایفه اول: کفار و صاحبان مذاهب فاسده اند، که شیطان ایشان را به غفلت انداخته و به شبهات واهیه ایشان را از راه حق بیرون کرده، و آنها به فریب او از راه رفته و خود را محق پنداشته اند. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۲۳
سایهٔ بال هما خواب گران می‌آرد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۹
چون طفل نوسوار به میدان اختیار نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۹ - صفت سمنار و ساختن قصر خورنق
رفت منذر به اتفاق پدر شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹۲
سخن نازکان بود نازک ادیب الممالک : مقطعات
شمارهٔ ۱۱۵ - در جواب کسیکه از وی تلخنه دوغ خواسته فرماید
ای آن کسی که گرفته است آسمان شرف مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹۸
جمع تو دیدم، پس ازین هیچ پریشان نشوم فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۱
نه آنچنان شده محو خیال آن دهنم سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
نوروز شد و زد به گلستان ز فرح مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۶۳
شاگرد تو می‌باشم، گر کودن و کژپوزم ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۹۱ - لوح عبرت
کبر و سرکشی تا چند ای سلالهٔ انسان سعدی : غزلیات
غزل ۲۵۸
مرا راحت از زندگی دوش بود سهراب سپهری : شرق اندوه
شیطان هم
از خانه بدر ، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا می رفت. اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵
نگه دزد فریبد رم آن بدخو را