مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۳۳
ای تو ولی احسان دل، ای حسن رویت دام دل وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
یارب که در این دایرهٔ دیر مدار رشیدالدین میبدی : ۳۲- سورة المضاجع و یقال سورة السجدة- مکیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله: تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ الآیة... ربّ العالمین جلّ جلاله و تقدست أسماؤه و تعالت صفاته اندرین ایت دوستان خود را جلوه میکند و ایشان را بر فریشتگان عرضه میکند، که همه روز آفتاب را مینگرند تا کى فرو شود، و پرده شب فرو گذارند، و جهانیان در خواب غفلت شوند، ایشان بستر نرم و گرم بجاى مانند، و قدم بقدم باز نهند. تا با ما راز گویند. فمن بین صارخ و باک و متأوّه چشمهاشان چون ابر بهاران، دلهاشان چون خورشید تابان، رویهاشان از بىخوابى برنگ زعفران. محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۳۰ - جنگ رستم زال زر با پیلسم سقلابی قسمت اول
وز آن پس به اسب اندر آمد چو باد فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۱
شمع بزم بهجتم مهر مه روی تو بس آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۲
ما دین و دل چو جم بکف جام داده ایم اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۴
هر کس که در محبت او دم برآورد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۲۳
مائیم که دوست خویش دشمن داریم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۱۲
یارب مرا زپوتو منت نگاه دار سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲
وه وه که قیامتست این قامت راست رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۵۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى اى شما که مؤمنانید و گرویدگانید مواساة که با درویشان کنید از فرائض زکاة و تطوّع صدقات و انواع برّ و مکرمات، نگرید تا منّ و اذى فرا پى آن ندارید، و درویش را نرنجانید، بآنک روى ترش کنید، و پیشانى فراهم کشید، و سخن با وى بعنف گوئید، و وى را بدان عطا کار فرمائید، و بسبب درویشى خوار دارید، و بچشم حقارت بوى نگرید، که اگر چنین کنید عمل شما باطل شود و ثواب آن ضایع گردد. محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۳۳ - بیرون آوردن پهلوانان ایران از بند پیلسم
فرامرز چون دید خالی حصار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۴
ساقی بیار باده که ایام بس خوش است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۸۸
نمی رسد به حقیقت کس از سرای مجاز عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱
هر تن که ز جمعِ انجمن میشکند محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۲۲ - گفتار در گرفتار شدن گستهم به دست سوسن رامشگر
چو مر گیو را برد پرخاشخر صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۶۰
آسایش تن غافلم از یاد خدا کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۶۷
آه ما با دل جانان چه تواند کردن؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵۲
با هوسناکان چنین گر آشنا خواهی شدن واعظ قزوینی : مثنویات
شمارهٔ ۱۰
کشیدند گردون تکی با شکوه
غزل شمارهٔ ۱۳۳۳
ای تو ولی احسان دل، ای حسن رویت دام دل وحشی بافقی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱
یارب که در این دایرهٔ دیر مدار رشیدالدین میبدی : ۳۲- سورة المضاجع و یقال سورة السجدة- مکیة
۲ - النوبة الثالثة
قوله: تَتَجافى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ الآیة... ربّ العالمین جلّ جلاله و تقدست أسماؤه و تعالت صفاته اندرین ایت دوستان خود را جلوه میکند و ایشان را بر فریشتگان عرضه میکند، که همه روز آفتاب را مینگرند تا کى فرو شود، و پرده شب فرو گذارند، و جهانیان در خواب غفلت شوند، ایشان بستر نرم و گرم بجاى مانند، و قدم بقدم باز نهند. تا با ما راز گویند. فمن بین صارخ و باک و متأوّه چشمهاشان چون ابر بهاران، دلهاشان چون خورشید تابان، رویهاشان از بىخوابى برنگ زعفران. محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۳۰ - جنگ رستم زال زر با پیلسم سقلابی قسمت اول
وز آن پس به اسب اندر آمد چو باد فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۱
شمع بزم بهجتم مهر مه روی تو بس آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۸۱۲
ما دین و دل چو جم بکف جام داده ایم اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۴
هر کس که در محبت او دم برآورد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۲۳
مائیم که دوست خویش دشمن داریم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۱۲
یارب مرا زپوتو منت نگاه دار سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲
وه وه که قیامتست این قامت راست رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۵۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى اى شما که مؤمنانید و گرویدگانید مواساة که با درویشان کنید از فرائض زکاة و تطوّع صدقات و انواع برّ و مکرمات، نگرید تا منّ و اذى فرا پى آن ندارید، و درویش را نرنجانید، بآنک روى ترش کنید، و پیشانى فراهم کشید، و سخن با وى بعنف گوئید، و وى را بدان عطا کار فرمائید، و بسبب درویشى خوار دارید، و بچشم حقارت بوى نگرید، که اگر چنین کنید عمل شما باطل شود و ثواب آن ضایع گردد. محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۳۳ - بیرون آوردن پهلوانان ایران از بند پیلسم
فرامرز چون دید خالی حصار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴۴
ساقی بیار باده که ایام بس خوش است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۸۸
نمی رسد به حقیقت کس از سرای مجاز عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱
هر تن که ز جمعِ انجمن میشکند محمد کوسج : برزونامه (بخش کهن)
بخش ۲۲ - گفتار در گرفتار شدن گستهم به دست سوسن رامشگر
چو مر گیو را برد پرخاشخر صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۶۰
آسایش تن غافلم از یاد خدا کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۶۷
آه ما با دل جانان چه تواند کردن؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵۲
با هوسناکان چنین گر آشنا خواهی شدن واعظ قزوینی : مثنویات
شمارهٔ ۱۰
کشیدند گردون تکی با شکوه
