رهی معیری : رباعیها
لعل ناب
خم گشت به لعلگون شراب آبستن اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۱۶
خواهی که تو را هرآنچ نیکوست بود رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ الآیة... از روى اشارت درین آیات موعظتى بلیغ است و نصیحتى تمام مراعات حقوق حق را جل جلاله، که چون حق خلق را چندین وزن و خطر نهاد که آن را فرمان جزم فرستاد، و از بگذاشت آن بیم داد، پس حق اللَّه سزاوارتر که نگه دارند، و از بگذاشت آن به بیم باشند. در بعضى اخبار بیاید که فردا در قیامت جوانى را بیارند که حقوق اللَّه ضایع کرده باشد در دنیا، رب العزة بنعت هیبت و عزت با وى خطاب کند که شرم نداشتى و از خشم و سیاست من نه ترسیدى؟ که حق من ضایع کردى؟ و آن را تعظیم و شکوه ننهادى؟ ندانستى که من ترا در آن تهاون و تغافل مىدیدم؟ و کرد تو بر تو مىشمردم؟ خذوه الى الهاویة ببرید او را بدوزخ، که وى سزاى آتش است و آتش سزاى وى. هجویری : باب المحبّة و ما یتعلّق بها
فصل
اما اندر عشق مشایخ را سخن بسیار است: نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بی تابی در مصیبت
<strong> وَ رُوِيَ أَنَّهُ عليه‌السلام لَمَّا وَرَدَ اَلْكُوفَةَ قَادِماً مِنْ صِفِّينَ مَرَّ بِالشِّبَامِيِّينَ فَسَمِعَ بُكَاءَ اَلنِّسَاءِ عَلَى قَتْلَى صِفِّينَ وَ خَرَجَ إِلَيْهِ حَرْبُ بْنُ شُرَحْبِيلَ الشِّبَامِيِّ وَ كَانَ مِنْ وُجُوهِ قَوْمِهِ </strong> فَقَالَ عليه‌السلام لَهُ ظهیرالدین فاریابی : مثنویات
شمارهٔ ۱
بر جهان شکرهای بسیار است امام خمینی : قصاید
در مدح ولیعصر (عج)
دوستان، آمد بهار عیش و فصل کامرانی حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۹۳
یکایک از نظرم نور پیکران رفتند نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
قرعه بر وصل زند دیده و سامانش نیست مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۵
آنچ از غم تو بر سر من می گذرد نهج البلاغه : حکمت ها
روش برخورد با فتنه ها
<strong> حكم أمير المؤمنين عليه‌السلام </strong> <strong> باب المختار من حكم أمير المؤمنين عليه‌السلام </strong> و يدخل في ذلك المختار من أجوبة مسائله و الكلام القصير الخارج في سائر أغراضه <strong> قَالَ عليه‌السلام </strong> كُنْ فِي اَلْفِتْنَةِ كَابْنِ اَللَّبُونِ لاَ ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لاَ ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۴
لیلی نبودش این نمک شیرین چنین زیبا نشد کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
سیل در اقلیم ما پیرایه بند خانه است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۲۵
پاس اندوه دل تنگ نگه می دارد سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۸۹ - پشیمان شدن مریدان از آن حالت و خود را ملامت کردن که چرا گفتۀ شیخ را حق ندانستیم چون از ما کاملتر و داناتر و بیناتر است
همه گفتند کای شه ممتاز صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۳
دیوانه شو که عشرت طفلانهٔ جهان کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۳
گر از شاخ دولت گلی چیدمی سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۸۳ - پند اول
نخستین آنکه در پنهان و در فاش مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۹ - مثل
آن غریبی خانه می‌جست از شتاب فریدون مشیری : بهار را باورکن
طومار تلاش
تنها درخت کوچه ما در میان شهر
لعل ناب
خم گشت به لعلگون شراب آبستن اوحدالدین کرمانی : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
شمارهٔ ۱۶
خواهی که تو را هرآنچ نیکوست بود رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ الآیة... از روى اشارت درین آیات موعظتى بلیغ است و نصیحتى تمام مراعات حقوق حق را جل جلاله، که چون حق خلق را چندین وزن و خطر نهاد که آن را فرمان جزم فرستاد، و از بگذاشت آن بیم داد، پس حق اللَّه سزاوارتر که نگه دارند، و از بگذاشت آن به بیم باشند. در بعضى اخبار بیاید که فردا در قیامت جوانى را بیارند که حقوق اللَّه ضایع کرده باشد در دنیا، رب العزة بنعت هیبت و عزت با وى خطاب کند که شرم نداشتى و از خشم و سیاست من نه ترسیدى؟ که حق من ضایع کردى؟ و آن را تعظیم و شکوه ننهادى؟ ندانستى که من ترا در آن تهاون و تغافل مىدیدم؟ و کرد تو بر تو مىشمردم؟ خذوه الى الهاویة ببرید او را بدوزخ، که وى سزاى آتش است و آتش سزاى وى. هجویری : باب المحبّة و ما یتعلّق بها
فصل
اما اندر عشق مشایخ را سخن بسیار است: نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش بی تابی در مصیبت
<strong> وَ رُوِيَ أَنَّهُ عليه‌السلام لَمَّا وَرَدَ اَلْكُوفَةَ قَادِماً مِنْ صِفِّينَ مَرَّ بِالشِّبَامِيِّينَ فَسَمِعَ بُكَاءَ اَلنِّسَاءِ عَلَى قَتْلَى صِفِّينَ وَ خَرَجَ إِلَيْهِ حَرْبُ بْنُ شُرَحْبِيلَ الشِّبَامِيِّ وَ كَانَ مِنْ وُجُوهِ قَوْمِهِ </strong> فَقَالَ عليه‌السلام لَهُ ظهیرالدین فاریابی : مثنویات
شمارهٔ ۱
بر جهان شکرهای بسیار است امام خمینی : قصاید
در مدح ولیعصر (عج)
دوستان، آمد بهار عیش و فصل کامرانی حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۹۳
یکایک از نظرم نور پیکران رفتند نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
قرعه بر وصل زند دیده و سامانش نیست مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۵
آنچ از غم تو بر سر من می گذرد نهج البلاغه : حکمت ها
روش برخورد با فتنه ها
<strong> حكم أمير المؤمنين عليه‌السلام </strong> <strong> باب المختار من حكم أمير المؤمنين عليه‌السلام </strong> و يدخل في ذلك المختار من أجوبة مسائله و الكلام القصير الخارج في سائر أغراضه <strong> قَالَ عليه‌السلام </strong> كُنْ فِي اَلْفِتْنَةِ كَابْنِ اَللَّبُونِ لاَ ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لاَ ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۰۴
لیلی نبودش این نمک شیرین چنین زیبا نشد کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۳
سیل در اقلیم ما پیرایه بند خانه است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۲۵
پاس اندوه دل تنگ نگه می دارد سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۸۹ - پشیمان شدن مریدان از آن حالت و خود را ملامت کردن که چرا گفتۀ شیخ را حق ندانستیم چون از ما کاملتر و داناتر و بیناتر است
همه گفتند کای شه ممتاز صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۴۳
دیوانه شو که عشرت طفلانهٔ جهان کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۴۳
گر از شاخ دولت گلی چیدمی سلیمی جرونی : شیرین و فرهاد
بخش ۸۳ - پند اول
نخستین آنکه در پنهان و در فاش مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۹ - مثل
آن غریبی خانه می‌جست از شتاب فریدون مشیری : بهار را باورکن
طومار تلاش
تنها درخت کوچه ما در میان شهر
