آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۱
چون مهم ای آسمان تو ماه نداری سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۲
جان به لب آمده و نیست ز جانان مددی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۱
بی رخ حور بجنت نفسی نتوان بود حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
از ناز نقش پایت، بر خاک مشکل آید جامی : دفتر اول
بخش ۵۸ - حکایت آن . . . که یکی از فضلا التماس کرد که علی را تعریف کن و پرسیدن آن فاضل که کدام علی را آن علی را که معتقد توست یا آن علی را که معتقد ماست
آن یکی پیش عالمی فاضل سلطان باهو : غزلیات
غزل ۵۳
می نالم از عشق تو ، جان را خبر نیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۰
از سخن یک جو نه بر قدر سخن پرور فزود شاطرعباس صبوحی : غزلیات
دام و دانه
دلی که در خم زلف، شانه میطلبد جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۳۴ - رسید کاروان به سر چاه و یوسف را بیرون آوردن و یک بار دیگر عالم را به آفتاب جمال وی روشن کردند
بنامیزد چه فرخ کاروانی واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
بر درگه خلق، بندگی ما را کشت جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۳۷ - زبان به طعنهٔ زلیخا گشادن زنان مصر و به تیغ غیرت عشق دست ایشان بریدن
نسازد عشق را کنج سلامت جامی : دفتر اول
بخش ۵۰ - جواب
گفت اعیان همه صفات مرا ابوالحسن فراهانی : قطعات
شمارهٔ ۵
ای سیدی که نور سیادت ز روی تو خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۲۶
از درسِ علوم جمله بگریزی بِهْ، آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
نهم بپای کسی سر، که سر نهاده بپایت جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۳۵
نگویم در تو عیبی ای پسر هست قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
گر به خیال در نظر جلوه دهد جیب را انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱
هرچند که بر جزو بود کل غالب سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - در مدح بهرام شاه غزنوی گوید
زمانه دامن اقبال شهریار گرفت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
می نوش که آنکه کعبه کردست و کنشت
شمارهٔ ۱۱۷۱
چون مهم ای آسمان تو ماه نداری سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۲
جان به لب آمده و نیست ز جانان مددی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۱
بی رخ حور بجنت نفسی نتوان بود حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
از ناز نقش پایت، بر خاک مشکل آید جامی : دفتر اول
بخش ۵۸ - حکایت آن . . . که یکی از فضلا التماس کرد که علی را تعریف کن و پرسیدن آن فاضل که کدام علی را آن علی را که معتقد توست یا آن علی را که معتقد ماست
آن یکی پیش عالمی فاضل سلطان باهو : غزلیات
غزل ۵۳
می نالم از عشق تو ، جان را خبر نیست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۱۰
از سخن یک جو نه بر قدر سخن پرور فزود شاطرعباس صبوحی : غزلیات
دام و دانه
دلی که در خم زلف، شانه میطلبد جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۳۴ - رسید کاروان به سر چاه و یوسف را بیرون آوردن و یک بار دیگر عالم را به آفتاب جمال وی روشن کردند
بنامیزد چه فرخ کاروانی واعظ قزوینی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
بر درگه خلق، بندگی ما را کشت جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۳۷ - زبان به طعنهٔ زلیخا گشادن زنان مصر و به تیغ غیرت عشق دست ایشان بریدن
نسازد عشق را کنج سلامت جامی : دفتر اول
بخش ۵۰ - جواب
گفت اعیان همه صفات مرا ابوالحسن فراهانی : قطعات
شمارهٔ ۵
ای سیدی که نور سیادت ز روی تو خیام : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸]
رباعی ۱۲۶
از درسِ علوم جمله بگریزی بِهْ، آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
نهم بپای کسی سر، که سر نهاده بپایت جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۳۵
نگویم در تو عیبی ای پسر هست قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
گر به خیال در نظر جلوه دهد جیب را انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱
هرچند که بر جزو بود کل غالب سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۱۱ - در مدح بهرام شاه غزنوی گوید
زمانه دامن اقبال شهریار گرفت اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۶۶
می نوش که آنکه کعبه کردست و کنشت
