فضولی : ساقی نامه
بخش ۶ - نشأه جام سوم
بیا ساقی آن جوهر صاف و پاک هلالی جغتایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷
از بس که مرا دولت بیدار کم‌ست اقبال لاهوری : پیام مشرق
سوز سخن ز نالهٔ مستانهٔ دل است
سوز سخن ز نالهٔ مستانهٔ دل است اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۹۷
گر بد بازد حریف گو بد می باز محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۲۴ - در نعت وجود مقدس خاتم النبیّین صلی الله علیه و آله و سلم
اول صبح دوم، آخر دوران شب است فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷
عالم ز ما تهی و ز افغان ما پرست انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۷
اندوه تو چون دلم به شادی نگذاشت هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۶
روز نوروزست و ما را مجلس افروزی چنین صابر همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
رخ تو، آینه دار جمال جانان است فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵
دل خسته ز آزار دل آزاران است قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۷
تا گشود از بهر گفتاری لب خاموش را همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۹
ای چشم تو را چو من جهانی مست یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
جهان... به ویرانی و آن... آبادش رفیق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷
هر سو گذری جلوه گر ای غیرت ماه هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۰
پشت و پناه من بود، دیوار دلبر من اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۱۹
فریاد از آنچ نیست و می خوانندم میرزاده عشقی : مقطعات
شمارهٔ ۱۸ - لزوم انقلاب
این ملک، یک انقلاب می خواهد و بس مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
مرا اندیشه ات خون در جگر سوخت فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
شب هجران خیالت شمع محنت خانه من شد ملا احمد نراقی : باب چهارم
علاج عجب به جاه و منصب
و اما عجب به جاه و منصب و حکومت و امارت و قرب سلطان و کثرت انصار و اعوان، از اولاد و خویشان و خدم و غلمان و قبیله و عشیره: پس این مرضی است که بسیاری از اهل دنیا به آن مبتلا و به این جهت مساکین از پندار و غرور ایشان در بلا، به زیردستان به نظر حقارت نظر می کنند، و از هر کسی چشم زیردستی و فروتنی دارند غافل از اینکه همه ریاست دنیویه در معرض فنا و زوال، و مایه خسران و وبال است.
بخش ۶ - نشأه جام سوم
بیا ساقی آن جوهر صاف و پاک هلالی جغتایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷
از بس که مرا دولت بیدار کم‌ست اقبال لاهوری : پیام مشرق
سوز سخن ز نالهٔ مستانهٔ دل است
سوز سخن ز نالهٔ مستانهٔ دل است اوحدالدین کرمانی : الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها
شمارهٔ ۹۷
گر بد بازد حریف گو بد می باز محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۲۴ - در نعت وجود مقدس خاتم النبیّین صلی الله علیه و آله و سلم
اول صبح دوم، آخر دوران شب است فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷
عالم ز ما تهی و ز افغان ما پرست انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۷
اندوه تو چون دلم به شادی نگذاشت هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۶
روز نوروزست و ما را مجلس افروزی چنین صابر همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۸
رخ تو، آینه دار جمال جانان است فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵
دل خسته ز آزار دل آزاران است قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۷
تا گشود از بهر گفتاری لب خاموش را همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۹
ای چشم تو را چو من جهانی مست یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
جهان... به ویرانی و آن... آبادش رفیق اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱۷
هر سو گذری جلوه گر ای غیرت ماه هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۰
پشت و پناه من بود، دیوار دلبر من اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۱۱۹
فریاد از آنچ نیست و می خوانندم میرزاده عشقی : مقطعات
شمارهٔ ۱۸ - لزوم انقلاب
این ملک، یک انقلاب می خواهد و بس مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۷
مرا اندیشه ات خون در جگر سوخت فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
شب هجران خیالت شمع محنت خانه من شد ملا احمد نراقی : باب چهارم
علاج عجب به جاه و منصب
و اما عجب به جاه و منصب و حکومت و امارت و قرب سلطان و کثرت انصار و اعوان، از اولاد و خویشان و خدم و غلمان و قبیله و عشیره: پس این مرضی است که بسیاری از اهل دنیا به آن مبتلا و به این جهت مساکین از پندار و غرور ایشان در بلا، به زیردستان به نظر حقارت نظر می کنند، و از هر کسی چشم زیردستی و فروتنی دارند غافل از اینکه همه ریاست دنیویه در معرض فنا و زوال، و مایه خسران و وبال است.
