اوحدی مراغه‌ای : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - وله طاب‌الله ثراه
ای صوفی سرد نارسیده مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
ببستی چشم یعنی وقت خواب است کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۷۹
با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۸
در هجر همی بسوزم از شرم خیال مفاتیح الجنان : اعمال ماه محرم
اعمال شب اول ماه محرم
آگاه باش که این ماه، ماه حُزن و اندوه اهل‌بیت و شیعیان ایشان است. از حضرت رضا(علیه‌السلام) روایت شده: چون ماه محرّم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و پیوسته تا روز دهم اندوه و حزن بر او چیره بود، چون روز عاشورا می‌شد روز مصیبت و حزن و گریه‌ی او بود و می‌فرمود: امروز روزی است که حسین(علیه‌السلام) شهید شد. کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۲۷
در ساغر می گوهر دیرینۀ او آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۶
مرا جز عشق و سودای تو دین نیست سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱
نیست راهی خنده را بر آن لب میگون هنوز امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۸
همه شب با دل خود نقش آن دلدار بربندم احمد شاملو : حدیث بی‌قراری ماهان
نگران، آن دو چشمان است...
نگران، آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
سر این سوختن ایشمع اگر نیست عیانت بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸۹
به سعی بی‌نشانی آنسوی امکان رهی واکن اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۳
در فراق تو مرا هیچ نه خوردست و نه خفت امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
جامه پوشید و بیاراست قد رعنا را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۰
سجده بت گر کنم در نظرم روی تست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۰
صبح جهان بود نفس غم زدای ما قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
محفل دردی طلب، از سیر شهر و کو چه سود اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۰
کلک قضا که صورت ابروی او کشید طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
ز خود بسیار دور افتادم از معنی قرینی ها
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - وله طاب‌الله ثراه
ای صوفی سرد نارسیده مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
ببستی چشم یعنی وقت خواب است کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۷۹
با چشم تو گفتم ایچ دستان منمای انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۸
در هجر همی بسوزم از شرم خیال مفاتیح الجنان : اعمال ماه محرم
اعمال شب اول ماه محرم
آگاه باش که این ماه، ماه حُزن و اندوه اهل‌بیت و شیعیان ایشان است. از حضرت رضا(علیه‌السلام) روایت شده: چون ماه محرّم فرا می‌رسید، کسی پدرم را خندان نمی‌دید و پیوسته تا روز دهم اندوه و حزن بر او چیره بود، چون روز عاشورا می‌شد روز مصیبت و حزن و گریه‌ی او بود و می‌فرمود: امروز روزی است که حسین(علیه‌السلام) شهید شد. کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۲۷
در ساغر می گوهر دیرینۀ او آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۶
مرا جز عشق و سودای تو دین نیست سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۷۱
نیست راهی خنده را بر آن لب میگون هنوز امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴۸
همه شب با دل خود نقش آن دلدار بربندم احمد شاملو : حدیث بی‌قراری ماهان
نگران، آن دو چشمان است...
نگران، آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۴
سر این سوختن ایشمع اگر نیست عیانت بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸۹
به سعی بی‌نشانی آنسوی امکان رهی واکن اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۳
در فراق تو مرا هیچ نه خوردست و نه خفت امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۹۷
ای فتنه را دو نرگس شوخ تو رازدار آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵
جامه پوشید و بیاراست قد رعنا را اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۰
سجده بت گر کنم در نظرم روی تست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹۰
صبح جهان بود نفس غم زدای ما قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
محفل دردی طلب، از سیر شهر و کو چه سود اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۰
کلک قضا که صورت ابروی او کشید طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
ز خود بسیار دور افتادم از معنی قرینی ها
