رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵
نه پر ز خون جگرم از سپهر مینایی است
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
بدست می کشان خالی ایاغ است
بدست می کشان خالی ایاغ است
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸
بی جام عشق عیش دل ما تمام نیست
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۷۵
چون ترا مسکن میسر شد تزیین مباش
خیام : ذرات گردنده [۷۳-۵۷]
رباعی ۶۸
زان کوزهٔ میْ که نیست در وی ضرری،
ترانه های کودکانه : بخش اول
چک چک باران
چک چک باران از تو آسمان
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۷
در دلم تا به سحرگاه شب دوشین
ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۱
چو زلف دوست بباید شبی سیاه و دراز
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶
لعل تو به جان فزایی آمد
جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۳۲ - رفتن برادران پیش پدر و درخواست کردن که یوسف را علیه السلام همراه خود به صحرا برند
جوانمردان که از خود رستگانند
ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۹۱ - قصیده ناتمام
گفتم تو کیستی کاین احسان به من نمودی
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۰
گر پاره کنی مرا ز سر تا به قدم
مجد همگر : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
گر شبی بر لب شیرین تو فرمان بدهم
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۰۲
ما سلطنت فقر به عالم نفروشیم
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۷
در رخت می نگرم صورت جان می بینم
الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۱۹ - میدان داری تمیم بن قحطبه ی شامی
خبیثی ددی از بزرگان شام
الهامی کرمانشاهی : خیابان سوم
بخش ۱۰۷ - خواب دیدن هند زن یزید
گشودند و آمد ملایک زاوج
میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۶
بنده گر سر بر آستان باشد
عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۸۴ - وله
ز آن در مثل گذشت که شطرنجیان زنند
رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۲۵ - ابراهیم اردوباری
اسمش میرزا ابراهیم و از امیر زادگان آن ولایت بوده و آن از توابع خوی است. در زمان سلطنت شاه جهان هندی به دهلی رفته. در آن مملکت عزت و ثروت وافر و وافی به هم رسانیده. پس از مدتی از تعلقات دنیوی دل سرد و از قیودات ظاهری فرد گردیده، اموال خود را به تاراج داده ودر حلقهٔ فقر پانهاده. آخرالامر به ایران آمده در اصفهان فوت شد. و هم این رباعی از نتایج افکار ابکار اوست: