سعدی : مفردات
بیت ۳۵
هر که دندان به خویشتن بنهاد شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴۷
کردگار از کرم عیانم کرد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۷
گداخت دیدن آن روی بی نقاب مرا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۷۹
چون غنچه نشکفته درین باغ غمین باش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۶
مکن به غنچه گره نوبهار عالم را عطار نیشابوری : باب چهل و سوم: در صفت دردمندی عاشق
شمارهٔ ۲۳
ره نیست بدان دانه کِشتند مرا کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۶
زاهد ازتر دامنی دامن چو بر اخگر زند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۰۴
چها تا با هوسناکان کند رخسار گلرنگش سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۱۵
پادشاهی پارسایی را دید گفت هیچت از ما یاد آید گفت بلی وقتی که خدا را فراموش می‌کنم امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۶۵
ای باخته عشق در جهان با دگری صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۱۲
آه مظلوم است در بالا دوی ادراک من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵
گذاشتیم به اغیار زلف پر خم را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۲۵
اگرچه شمع کافوری خرد در خانه می سوزد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۸
یک نفس گر دور سازی از کنار آیینه را محمود شبستری : کنز الحقایق
در تحقیق مراتب نفس
چو می‌خواهی بدانی نفس و شیطان سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۴۴
یک نیمه عمر خویش به بیهودگی به باد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۹۱
جانی دارم لجوج و سرمست و فضول ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
خمریه
انگور شد آبستن هان ای بچهٔ حور جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۶
چون حباب از بیخودی شد کام دل حاصل مرا شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۹
نور او در جمله اشیاء ظاهر است