نیر تبریزی : سایر اشعار
شمارهٔ ۴ - متفرقه
گفتم آید چو شوم پیر دل از زلف تو باز مولوی : ترجیعات
نوزدهم
ای خواب به روز همدمانم میرزاده عشقی : مثنویات
شمارهٔ ۹ - در نکوهش نوع بشر
به پندار دانای مغرب زمین فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
دوشم انیس خلوت گرمابه یار شد مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۸ - تتمهٔ قصهٔ مفلس
گفت قاضی مفلسی را وانما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
پیرانه سر هوای جوانی بسر مراست آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۸
دور از تو شبی در اثر زاری ها مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۶۲
آن میوه توئی که نادر ایامی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۲
چراغ چشم دل آن دلربا بر افروزد قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶
چه شیرین گفت خسرو این عبارت ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۲
نگه کن زده صف دو انبوه لشکر سهراب سپهری : شرق اندوه
پادمه
می رویید. در جنگل ، خاموشی رویا بود. سهراب سپهری : شرق اندوه
پاراه
نه تو می پایی، و نه کوه. میوه این باغ: اندوه، اندوه. ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶۸
هر چند که پیریم و ضعیفیم و نزار محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵
به عزم رقص چو آن فتنه زمین برخاست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳
دل به دنیا مده که آن هیچست ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱
بر دل من گشت عشق نیکوان فرمان‌روا بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
چشم از دو جهان دوخت تماشای تو ما را قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۳
یوسف روئی کز او فغان کرد دلم سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۲
موسی علیه السلام قارون را نصیحت کرد که اَحْسَن کما اَحسنَ اللهُ الیکنشنید و عاقبتش شنیدی
شمارهٔ ۴ - متفرقه
گفتم آید چو شوم پیر دل از زلف تو باز مولوی : ترجیعات
نوزدهم
ای خواب به روز همدمانم میرزاده عشقی : مثنویات
شمارهٔ ۹ - در نکوهش نوع بشر
به پندار دانای مغرب زمین فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۵
دوشم انیس خلوت گرمابه یار شد مولوی : دفتر دوم
بخش ۱۸ - تتمهٔ قصهٔ مفلس
گفت قاضی مفلسی را وانما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
پیرانه سر هوای جوانی بسر مراست آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۸
دور از تو شبی در اثر زاری ها مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۶۲
آن میوه توئی که نادر ایامی اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹۲
چراغ چشم دل آن دلربا بر افروزد قاآنی شیرازی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶
چه شیرین گفت خسرو این عبارت ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱۲
نگه کن زده صف دو انبوه لشکر سهراب سپهری : شرق اندوه
پادمه
می رویید. در جنگل ، خاموشی رویا بود. سهراب سپهری : شرق اندوه
پاراه
نه تو می پایی، و نه کوه. میوه این باغ: اندوه، اندوه. ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۶۸
هر چند که پیریم و ضعیفیم و نزار محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵
به عزم رقص چو آن فتنه زمین برخاست شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳
دل به دنیا مده که آن هیچست ملک‌الشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۱
بر دل من گشت عشق نیکوان فرمان‌روا بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶
چشم از دو جهان دوخت تماشای تو ما را قطران تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۳
یوسف روئی کز او فغان کرد دلم سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۲
موسی علیه السلام قارون را نصیحت کرد که اَحْسَن کما اَحسنَ اللهُ الیکنشنید و عاقبتش شنیدی
