ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۳
مانده به یمگان به میان جبال صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۰
باده بی لعل لب دلبر کشیدن مشکل است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۱
گرنه تو ای زود سیر تشنهٔ خون منی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۱
پیوسته روم راه چو پرگار به سر شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵
تا که سودای خیالش در سویدا جا گرفت انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳
جانا به غریبستان چندین بنماند کس امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۲۳ - آواره شدن فرهاد از عشق شیرین
چو شیرین که گهی پیشش رسیدی غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲
ساقیا خیز که من نیز برآن برخیزم سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰
لبیک زنان عشق ماییم امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴
روز نوروزست و ساقی جام صهبا برگرفت کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۱۷
گفت صاحبدلی به من که چراست نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
همچو نی وصل تو هر دم که مرا یاد آید شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۸
دردمندیم و آن دوا این است وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۳۷
در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۳
ای دوده جم قیام یکباره کنید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰
امشب منم و طواف کاشانهٔ دوست رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۲۰ - بهاءالدین زکریای ملتانی
از مشاهیر عرفا و اماجد فضلاست. مرید شیخ شهاب سهروردی و مراد میرحسینی هروی و عراقی بوده. شیخی بزرگوار است وعالمی عالی مقدار. شرح حالات و مقاماتش در کتب مسطور است و این یک بیت از اشعارش مشهور است: امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰
دیوانه کرد زلف تو در یک نظر مرا سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۸
ای بی سببی همیشه آزردهٔ من جامی : سبحةالابرار
بخش ۱۲۵ - حکایت حکیم سنایی رحمه الله که در وقت وفات این بیت می خواند
بازگشتم از سخن زیرا که نیست
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴۳
مانده به یمگان به میان جبال صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴۰
باده بی لعل لب دلبر کشیدن مشکل است خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۱
گرنه تو ای زود سیر تشنهٔ خون منی قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹۱
پیوسته روم راه چو پرگار به سر شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵
تا که سودای خیالش در سویدا جا گرفت انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳
جانا به غریبستان چندین بنماند کس امیرخسرو دهلوی : خسرو و شیرین
بخش ۲۳ - آواره شدن فرهاد از عشق شیرین
چو شیرین که گهی پیشش رسیدی غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲
ساقیا خیز که من نیز برآن برخیزم سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰
لبیک زنان عشق ماییم امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴
روز نوروزست و ساقی جام صهبا برگرفت کمال خجندی : مقطعات
شمارهٔ ۱۷
گفت صاحبدلی به من که چراست نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
همچو نی وصل تو هر دم که مرا یاد آید شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۸
دردمندیم و آن دوا این است وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۳۷
در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۴۳
ای دوده جم قیام یکباره کنید مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰
امشب منم و طواف کاشانهٔ دوست رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۲۰ - بهاءالدین زکریای ملتانی
از مشاهیر عرفا و اماجد فضلاست. مرید شیخ شهاب سهروردی و مراد میرحسینی هروی و عراقی بوده. شیخی بزرگوار است وعالمی عالی مقدار. شرح حالات و مقاماتش در کتب مسطور است و این یک بیت از اشعارش مشهور است: امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۹۰
دیوانه کرد زلف تو در یک نظر مرا سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۸
ای بی سببی همیشه آزردهٔ من جامی : سبحةالابرار
بخش ۱۲۵ - حکایت حکیم سنایی رحمه الله که در وقت وفات این بیت می خواند
بازگشتم از سخن زیرا که نیست
